εδώ μέσα είναι όλα τόσο εικονικά και απρόβλεπτα
ικανά όμως να σε συνθλίψουν
μα έλα που αυτή, οικεία τα αισθάνεται
είναι καλό και κακό, το να θέλεις να νιώσεις πράγματα
παίρνεις το ρίσκο σου και το εκτοξεύεις μακριά
παραδίδεις στον άλλο τα εσώψυχα σου, σχεδόν αμαχητί,
σαν σε βρει η ώρα ευάλωτη και δεν το παίρνεις πίσω
το πιο πιθανό, είναι να εισπράξεις το «τίποτα»
στην καλύτερη των περιπτώσεων
γιατί στην χειρότερη, τσακίζεσαι
έτσι, στην πράξη της οπισθοχώρησης, υποκλίνεσαι
μουρμουράς και ένα, «σαν το μπόι του βρίσκει κανείς»
εισπράττοντας αυτονόητα το άλλο μισό της παροιμίας
με την καρδιά σου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου