« Φ ο β ά μ α ι »

 

έκλεισες την πόρτα πίσω σου κι έφυγες
φυλάκισες ακόμα και το κατευόδιο σου
μόνος , με μια βαλίτσα αναμνήσεις
η προίκα , οι αποσκευές σου , η ζωή σου

θα το γράψω όταν πια είμαι έτοιμη , είπα
κυρίως όταν μείνω μόνη
όταν δε θα καρφώνεις το βλέμμα σου στο δικό μου

σε φοβάμαι

κάτι δεν έκανα σωστά ;
όχι μου λες , μα σε φοβάμαι
νοιώθω να με κοροϊδεύεις
αλλά κυρίως σε φοβάμαι

φοβάμαι το τρυφερό σου ψέμα
φοβάμαι τις κρυψώνες σου
φοβάμαι την χαραγμένη σε δύό ρυτίδες απορία σου
φοβάμαι αυτό που παλεύεις να μη δείξεις
φοβάμαι τα τριανταένα σου χρόνια

σε χάνω άραγε ; σε είχα άραγε ποτέ ;
αλήθεια, δεν ξέρω

κι όλους τους ξεγελώ
γιατί νομίζουν πως μιλώ για έναν έρωτα

μα εγώ μιλώ, μόνο για το παιδί μου..