κάποιος το δίκιο επικαλέστη κι είχε κουφόβραση και ζέστη
πολιτικό ήταν το θέμα, μισή αλήθεια, μισό ψέμα
μα με τα μάτια ένα νεύμα και χύθηκε άλικο το αίμα
το μίσος μέχρι το μεδούλι, βρισιές και ξύλο με νταούλι
φύλαγε ένας καραούλι και στο χαβά χορεύαν ούλοι
ώσπου ενός φονιά το χέρι, στυγνά τραβά ένα μαχαίρι
κι όπως καρφώνει το "τζιέρι", αλάφαξ`ένα περιστέρι
κόκκινα βάφτηκαν τα χράμια, νωπές σταγόνες πα στα τζάμια
πάνε τα νιάτα στα χαράμια και τα χαμπέρια απ`την άμια*
στο καφενείο του Ανέστη σβήσαν ψυχές σαν τον ασβέστη
κι αν θα περάσετε ανάρια, μήτε φωνές, μήτε φεγγάρια
μόνο στο πάτωμα να χάσκουν ματοβαμμένα κάτι ζάρια..
*άμια = θεία από την πλευρά του πατέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου