" α β ε β α ι ό τ η τ α "

γυρεψα σ`αλλους τοπους να`βρω τις χαρές μου
αλλιώτικα παιδια που μπογιαντιζουνε συνθηματα
της κοινωνιας νιοφερτα ειναι θυματα
κι εγω κλεισμενη μεσ`τις ενοχες μου

παιδεψα το μυαλο μου να`βρει λυση στο αδιεξοδο
κι αλλαξα τη ζωη μου, μ`ενα εξοδο
σκληρο παζαρεμα το φως για το σκοταδι
κι εκει, σε εχασα ενα βραδυ

φανηκε η μερα η ξανθη, αδιαφορο καθε κατεστημένο
εχω για φρουριο το εγω μου και προσμενω
μιας παπαρουνας ανοιξη να`ρθει ξανα
και ενα χαδι, απο καιρο εξοστρακισμενο..