αντάμωσαν σε γλέντι
ο Χρόνος δώστου κι έπινε
ήθελε να ξεχάσει
τον ζωνανε τα φίδια του
μη καμιά μέρα χάσει
ο Άλλος εις το στόμα του
δεν κιότεψε ποτήρι
κι όταν τον ερωτουσανε
κάτι επί της ουσίας
«δεν πίνω» αποκρίνονταν
«εν ώρα υπηρεσίας»
ύστερα ξεμονάχιασε
λεβέντη στα ωραία
στη σούρα πάνω πάτησε
και στην καλή παρέα
κι όπως ο μάγκας χόρευε
πνιγμένος στα μεράκια
ο Θάνατος του βαραγε
στο ίσο παλαμάκια
την άλλη το απογεμα
έγινε κι η κηδεία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου