Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

« κ α τ ά λ η ξ η »


« κ α τ ά λ η ξ η »
 
γύρεψε μόνη της να μείνει στο δωμάτιο
κι όλοι υπάκουσαν σ`αυτή την διαταγή
ματιές αλλάξανε με νόημα παράταιρο
κι ύστερα απλώθηκε μια πένθιμη σιγή

σήμερα βγάζει από πάνω της την ούγια
δεν θα την λένε στο χωριό γεροντοκόρη
και ένα είδωλο με κάτι παλιοχούγια
πικρογελάει στον καθρέφτη με το ζόρι

ρυτίδες σμίλεψαν τ`αλάβαστρο με τέχνη
σαραντατρία τα χρονάκια στον εξώστη
κλαίει βουβά, αλλά δε θα`ναι πια 'η καημένη'
δεν πήγαν στράφι τα κεριά στον άγιο Σώστη

άλλον αγάπησε και σ`άλλονε αράζει
άλλος θ`ακούει τις πνιχτές της τις κραυγές
στην εκκλησιά τώρα η έσχατη η πράξη
χείλη σφιγμένα σε ηλίθιες ενοχές

γάζες τα τούλια να στεγνώσουνε τον πόνο
στο χωλ γελάκια, μεθυσμένα λικεράκι
χαράς σενάριο, κραυγάζει από μόνο
και του Ησαία το κρασί, γλυκό φαρμάκι..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου