αγάπες πόθους και φιλιά
στης πίκρας το νταμάρι
δεν τάζει άγουρες χαρές
ώρες της προσμονής ζεστές
για μαγικές επιστροφές
σαν δεν έχει να πάρει
μόνο οι αλήτες του καημού
οι δύτες των ονείρων
οι σφουγγαράδες μισεμού
οι μύστες των δακρύων
αυτοί, όσοι κουρσέψανε
τη ζήση των εν τω άμα
και τάξανε στον Μαμωνά
τα νιάτα τους θυμιάμα
μόνο αυτοί δικαίωμα,
αυτοί, σα τον Κανένα,
που έλαχε στο κάρμα τους
και μια ριμάδα γέννα
να λαχταρούν και να ποθούν
κάτι απ`τα στερημένα,
αυτοί, έχουν δικαίωμα
να τραγουδούν τα Ξένα
όλες οι αναρτήσεις είναι μια «ζωγραφιά» !
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δεν σχολιάζω τα γραφόμενα μου, πως θα μπορούσα άλλωστε,
αλλά το όλο στήσιμο, την «σκηνοθεσία» που θα λέγαμε, εάν μιλούσαμε για κάτι θεατρικό.. για όλη αυτή την δουλειά, ευθύνεται
ο φίλος μου κ. Ορφανίδης, που τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά..