είκοσι χρόνια σαν Θεός, αλλά πηλός και χώμα
είκοσι χρόνια φυλακή, κρύβε ψυχή στο δείλι
όταν καμπάνα αντηχεί, τρέμει η φωνή στα χείλη
απέτυχες στο στόχο σου και το βουνό σ`αφήνει
παρθένα είναι η κορφή και λάμπει από σαγήνη
γιατί την σάρκα διάλεξες να κυβερνά τα λάθη
και το μυαλό το παίδεψες να πάθει για να μάθει
είναι νωρίς, είναι αργά, πάλι να ξεκινήσεις
και ό τι εσύ απέρριψες, απ`το μηδέν ν`αρχίσεις
γιατί στ`απάτητα βουνά, φωλιάζουν τα γεράκια
και στις απάτητες καρδιές, κρύβονται τα μεράκια
είκοσι χρόνια πιο μικρός και δεν υπάρχει γυρισμός
στην όποια επιλογή σου
είκοσι χρόνια πιο σοφός, καράβι ακυβέρνητο
στα πάθη, η ζωή σου..
σπουδαία η εικόνα..!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ θερμά, από την καρδιά μου..
( τον κ.Τ. Ορφανίδη για όλη την επιμέλεια )