« Ακουσέ με »

 
αυτός που ακολούθησε τον δρόμο της καρδιάς του
αυτός που μέσα μπλέχτηκε στα μαύρα της μαλλιά
ταξίδεψε στ`αστέρια της έφυγε μακριά σου
και γύρεψε την τύχη του σ`άλλης γης αγκαλιά

κι εσύ σκυμμένος έμπλεξες στο μέτωπο τα χέρια
αδύναμος στον πόνο σου δίνεις αναφορά
παιδί που το ανάστησες χωρίς καμιά μιζέρια
αντρίκια πήρε απόφαση μόνο για μια φορά

τώρα το δάκρυ σου κυλά τον πόνο ν` αγκαζάρει
να του μιλήσει να του πει "έφυγε το παιδί μου"
άδεια βιτρίνα η καρδιά, λυγμό καημού μοστράρει
"μα όσο ζω θα τ`αγαπώ, γιατί `ναι η ζωή μου"

ζωής, ζωή ανάθρεψες την πότισες μ`αλήθεια
να ξέρει λόγο να κρατά, τιμή και ντομπροσύνη
πουλιά είν` πατέρα τα παιδιά και δύναμη η συνήθεια
αλλά η αγάπη "Αρετή", μαζί κι η καλοσύνη

ο γιος σου, όπου κι αν βρίσκεται, σε άλλη γη ταμένος
έχει ανταμώσει την χαρά, την ευτυχία κοντά της
μα εσένα δε σε ξέχασε, μη νιώθεις πικραμένος
του έρωτά της έγινε, απλά, ένας μετανάστης..