δε δίνω δυάρα για λόγια που με γέλασαν
και μου`ταξαν τον ουρανό με τ`άστρα
γιατί δεν μου`παν πως τον προσφέρουν σκέτο
μήτε ασπρόμαυρο, μήτε εικονογραφημένο
μόνο όταν καταλαγιάσει ο φραμπαλάς...
και οι ερωτικές βαρκάδες
μονάχα τότε ψάχνω στ`ουρανού την αυστηρότητα
εκείνο το φεγγάρι, το άλλο, σε σχήμα δρεπανιού
που μου ορκίζεται κάθε φορά πως θα σε καρφώσει
να σε καρφώσει ορκίζεται
γι αυτό εμπιστεύομαι το φεγγαροδρέπανο
γιατί θερίζει απάτες, κόβει φάλτσες υποσχέσεις
έχει σχήμα ξεκάθαρο
παίζει με την λογική της απόφασης
κι όχι με του κύκλου την ψεύτικη πληρότητα
αυτό θα ερωτευτώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου