[με θέλεις έτοιμη στις αστραπές, να τις ιππεύσω]
είναι που ξέρει το μυαλό να κάνει ζαβολιές
να νοιώθει πάλι ότι ζει, να ζωντανεύει
να γυμνώνει και να γυμνώνεται
μα, αν δεν εφεύρισκε τρόπους επιβίωσης,
προς τι η ύπαρξη του ;
πεθαίνει το ενδιαφέρον, όταν δεν υπάρχει γοητεία
κι αυτή βρίσκεται στου νου το αχόρταγο
στην τέχνη του να «διαβάζει» τα ένστικτα
[μόλις έπεσε ένας κεραυνός.. μόλις..
όταν πλαγιάσεις και πριν «χαθείς»,
πάρε με στα ταξίδια σου και ξέχασε με]
είμαι έτοιμη να καβαλήσω τον κεραυνό σου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου