Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

« Ε ί δ ω λ ο »


 
δεν μπορεί να το χωνέψει πως μεγάλωσε
μήπως φταίει το φευγάτο το μυαλό της ;
λογαριάζει τις αλήθειες που χαράμισε
έτσι, ψάχνοντας να βρει τον εαυτό της

κι ο καθρέφτης το θολό γιουχάρει είδωλο
που με μάταια του κάλλους τα φτιασίδια
διεκδικεί την ομορφιά σ`ένα μονότερμα
προμοτάροντας ρυτίδες για στολίδια

υποφέρει στην ιδέα πως την ξέχασαν
ψηλαφώντας την εικόνα με συμπόνια
και γελά με σαρκασμό για τ`αποτέλεσμα
πως ριμάρουνε τα χρόνια με τα χιόνια !

κλείνει μάτι στον καθρέφτη της με νόημα
είναι σύμμαχος, μα δεν μπορεί ν`αλλάξει
όσα ο χρόνος με αγάπη τα εσμίλεψε
ξαφνικά να τ`αρνηθεί, να τα πετάξει

κι όμως τρέμει να δεχτεί το ότι γέρασε
καρτερώντας μία δεύτερη εφηβεία
σαν φλερτάρει η θεότρελη έναν έρωτα
που για χάρη του τον βάφτισε φιλία..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου