και έντυσα το σπίτι μέχρι την οροφή
και χάζευα μονάχη μία μασκέ γιορτή
κι έψαχνα αρλεκίνο με φλέβες κι αορτή
και στόλιζα με κέφι τους τοίχους το τραπέζι
και έβαλα βινύλιο ένα ταγκό να παίζει
και κοίταζα την πόρτα μη λάχει δε σ`ακούσω
και γέμιζα ποτήρια μ`αψέντι και με ούζο
και γιόρταζα θυμάμαι μονάχη μια επέτειο
και σκάλιζα τις μνήμες μήπως και βρω τον αίτιο
που σ`έκλεψε λιγάκι σε νότα της στιγμής
και είπα να φορέσω στολή μιας αλληνής
να σε γεμίσω γούστα τρελά μπας και σ`αρέσω
να ράψω και στην ούγια,"όχι, δε θα μπορέσω"
γιατί πήγανε στράφι όσα έκανα μωρό μου
και μια κι έχω παχύνει ψάχνω το νούμερο μου
[ μα άστραψε εντός μου, ιδέα - μπαλαρίνα
και τύλιξα τη γύμνια μου, με μία σερπαντίνα ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου