Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

« για έναν φίλο »




πάει που λες κι ο Παντελής, ο συγκάτοικος του 5ου
νιάτα άφησ`επί γης, σαν λιωμένο σπαρματσέτο
και στην Λαχαναγορά, όπου δούλευε στις κάσες
κλαίνε οι μάγκες στη σειρά, 'τέτοιες τύχες λένε, βράσ`τες'

μάλαμα είχε στην καρδιά, πάντα τρύπιο παντελόνι
και τα χέρια ανοιχτά, για να δίνει ό τι αποσώνει
ο λεβέντης Παντελής, ο συγκάτοικος, ο φίλος
που η καρδιά του ήταν χρυσή κι όλα τ`άλεθε σαν μύλος


πάει κι αυτός εκεί ψηλά, τον Θωμά να συναντήσει
δίχως άχνα, χωρίς μα, την ψυχή του να οδηγήσει
σαν που έβλεπε συχνά στα ατέλειωτα όνειρα του
ένα όνειρο κι αυτός, 'τέλειωσε' μέσ`τα δικά του..

1 σχόλιο: