« ν ά ρ κ ι σ σ ο ς »

η ζέστη φέρνει πεθυμιές και το γιαγκίνι πόθο,
θα`σκιζα και τις λαγκαδιές μόνο για να σε νιώθω,
θα φύλαγα σε ρεματιές έξι φιλιά γεμάτα,
από το μπρούσκο το παλιό και την φωτιά απ`τα νιάτα.

νάρκισσε, άλλε μου εαυτέ, πόσο πολύ με ξέρεις,
πεθαίνεις κάθε δειλινό και το πρωί υποφέρεις


η ζέστη σέρνει τα κορμιά, σ`εφήμερες κατάρες,
πάρε με πόθε πάρε με και παίξε με εξάρες,
κομμάτιασε το σώμα μου, φιλί φιλί να σβήσω,
πάρε με αφέντη μέσα σου κι εγώ θα σε κερδίσω.


νάρκισσε, άλλε μου εαυτέ, πόσο πολύ με ξέρεις 
πεθαίνεις κάθε δειλινό και το πρωί υποφέρεις..