« διαδικτυακά
νταραβέρια »
μεθόδευσες την
διαφυγή σου, τι κι αν σε πίστεψε αυτή
ξόδεψες λίγο απ`τη
ζωή σου σε μια λαθραία παραμονή
κι ύστερα άρχισε
ταξίδι μέσα στο εντός σου μακρινό
γίνηκαν τα φιλιά σου
ξύδι μα τα`πινε έτσι, για νερό
στο βάθρο η
ματαιοδοξία ! πήρες επάξια το χρυσό
και κάρφωσες την
προδοσία, στο άλλο πέτο, το μισό
βουβή παρέλαση ο
πόνος μέσ`στου μυαλού της τις ρωγμές
ποτέ μαζί, μα πάντα
μόνος, να παίζεις με υπεκφυγές
τρελή, το παραλήρημα
σου στα ξεχασμένα του Αττίκ
κοίτα να`ρθεις στα
συγκαλά σου μη σου κολλήσει κάνα τικ
αυτοσαρκάζεσαι η
νομίζω ; ψάχνεις να βρεις τι έχεις χάσει ;
" εν όσο ζω θε
να ελπίζω, ποτέ δεν έπαιξα 'Θανάση' "
παραλογίζεσαι μου
φαίν`ται, ποιος σου μιλάει για χαρτιά
εσύ σορόκο, αυτός
πουνέντε, ποιος έχασε την ανθρωπιά ;
"η ανθρωπιά
έχει πετάξει φτηνά τη γλίτωσα δε λες !
παίχτηκε η τελευταία
πράξη δε θέλω άλλες συμβουλές"
[με την αλήθεια μη
τα βάζεις, του διαδικτύου σάπιο φρούτο !
πεσκέσι απ`το
'κονσερβοκούτι' κι εσύ δεν έπαθες σκορβούτο]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου