 |
| Marc Kostabi |
« ψ υ χ ο θ ε ρ α π
ε ί α »
σ`ένα σαλόνι
χρώματος λευκού
με έναν πίνακα
χρώματος λευκού
βρέθηκα να κάνω
απολογισμό
για όσα έπρεπε εντός
μιας περίπου ώρας
να εξιστορήσω στην
γοητευτική ψυχοθεραπεύτρια
έλα Χριστέ κι
απόστολε.. από πότε μια σεβαστή
σε χρόνια ζωή,
γίνεται σούργελο σε χρόνο ντετέ ;
έτσι, αντίθετα προς
τις μέχρι τούδε συνήθειες μου,
βούρκωσα, "δεν
μπορώ είπα να το κάνω"
"θα το κάνεις
και θα πεις κι ένα τραγούδι", ανταπάντησα
έβαλα την ζωή μου να
καθίσει προσοχή
και της έβγαζα με το
τσιγκέλι
αυτά που ήθελε
επιμελώς να κρύψει
"εδώ θα
μολογήσεις ρουφιάνα, ήταν να μην έρθεις
τώρα που έκανες το
εγχείρημα θα τα ξεράσεις όλα"
..και πέρασαν έρωτες
και πέρασαν γάμοι και πέρασαν
και τι δεν πέρασαν,
flashback από την οθόνη του μυαλού..
τόσα πολλά, που
λαχτάρησα μια τυρόπιτα
( σας βλέπω κάπως
κυρία μου )
δε πάει στα κομμάτια
βολεύομαι και με
σπανακόπιτα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου