επέμενε να μένει
ντυμένος
κι εγώ τον χάζευα
μετά έβγαλε τσιγάρο
τα μάτια μου
καρφώθηκαν
στα δάχτυλα του
μακριά και
καλοπλασμένα
όχι ιδιαίτερα λεπτά
αλλά με νύχια σαν
αμύγδαλα
με μαστοριά το άναψε
βάζοντας προστασία
στη φωτιά
το άλλο χέρι
με κάρφωσε στα μάτια
και τράβηξε μέσα τον
καπνό
σα να με έπινε
θα`θελα να`μουν το
τσιγάρο του
τόσο, μα τόσο πολύ
να με ρουφά και να
μη σώνομαι
να του μαυρίζω
ασύστολα τα πνεμόνια
και να με θέλει όλο
και χειρότερα
ναι χειρότερα..
ευλογημένη Κόλαση !
πόσο τον θέλω..
κι ύστερα είπε κάτι
σε μπάσα
και μ`έλιωσε..
"έλα, θέλω να
σε δω
όπως σε γέννησε
η μάνα σου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου