χρόνια σκυφτός σ`ένα
γκισέ, μ`ένα χαμόγελο κλισέ
ποτέ του δεν
κατάλαβε πως πέρασαν σαράντα
το παντελόνι το
ριγέ, που θύμιζε παλιό γιε γιε
και πάντα ευδιάκριτη
ξεχώριζε η τιράντα
υπαλληλάκος της
σειράς, "αν δε δουλέψεις δε θα φας"
από παιδί του
πέρασαν τη ρήση οι δικοί του
απόλυτα νομοταγής,
πειθήνιος όσο κανείς
καθημερνά επάσχιζε
να βγάλει το ψωμί του
έτσι σαράντα
έκλεισε, μ`ένα χαμόγελο κλισέ
γιατί του`παν πως
έπρεπε να 'παίζει' με ευγένεια
να μη χωρίζει τον
φτωχό από τον πλούσιο θαρρώ
ούτε το ντόπιο
αφεντικό, από άλλη ιθαγένεια
ώσπου μια μέρα το
λοιπόν, επέλεξε να`ναι απών
και κρέμασε στο χάλι
του και την αναπνοή του
γιατ`ήταν τόσο
τυπικός που τακτοποίησε ορθώς
ανάμεσα στα έγγραφα,
την άχαρη ζωή του..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου