« τ ρ υ φ ε ρ ό »

 « τ ρ υ φ ε ρ ό »

παλιό μου ποίημα

πόσο φτωχό μου φαίνεσαι, πόσο μικρό και λίγο

είπα λοιπόν να σε διορθώσω

να σου κάνω ένα μίνι λίφτιγκ για ν`αστράψεις

να σου βάλω λίγο κραγιόν να σε φωτίσει

να σου ζωγραφίσω τα βλέφαρα με χρώματα

να σε στιχώσω πατόκορφα !

μα εσύ αρνήθηκες

μου είπες πως αν το κάνω, είναι σα να πουλώ

τα όσα αισθάνθηκα όταν σ`έγραφα

σα να στήνω στο απόσπασμα τα δικά μου χρόνια

που πέρασαν από μέσα σου καταλυτικά

δεν δέχτηκες ποίημα μου να σε αλλάξω

συμφώνησες πως ωρίμασα σαν άνθρωπος

αναγνώρισες πως ίσως γράφω καλύτερα

αλλά εσύ θέλησες να παραμείνεις

όπως σε άφησα με αγάπη

να υπάρχεις όπως σε σμίλεψε το χέρι μου

πριν βρούνε την καρδιά τα πρώτα χιόνια

ας είναι, με έπεισες, δεν σ`αγγίζω

ζήσε εσύ στην αιώνια νιότη σου

κι άσε με να πορευτώ μ`αυτά που μου`ταξαν

τα χρόνια..