οι θλιβερές οι
Κυριακές
με το σαρδόνιο
χαμόγελο
μιας άπληστης
λατρείας
οι λυπημένες
Κυριακές
μιας εβδομάδας
απαρχή
μουρτζούφλικης και
κρύας
με ήλιο , ίσως και
βροχή
με χαμηλά τις τέντες
οι Κυριακές των
Κυριακών
όλων των άλλων
ημερών
κάτι φτηνές πατέντες
κι εγώ ζητώ
Παρασκευές
μ` αρώματα και
ζωηρές
αλήτισσες και
πονηρές
να κάψω μια διάθεση
ν`ακούσω ζόρικες
πενιές
από ένα ξεχασμένο
χτες
και να χαζεύω
Σάββατα
να κάνουν επανάσταση
να επιμένουν σθεναρά
πως θέλουνε να
ζήσουν
ακόμα κι αν σε
Κυριακές
πρέπει
ν`αυτομολήσουν
.........................................
μη μου φοβάσαι ,
σ`αγαπώ ,
μείνε , μην
αποδράσεις
φτάνει μια ανάσα σου
, πνοή
τη φύση μου
ν`αλλάξεις
μη μου κακιώνεις ,
σ`αγαπώ ,
καντήλι στο κελί μου
ίσως γιατί `σαι , τι
να πω ,
μια Κυριακή δική
μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου