« άντρες μόνοι » (3-11-2011)
λυπάμαι όταν μένουν οι άντρες
μόνοι
γιατί
μέσα στα μάτια τους φωλιάζει,
μια
ερημιά, που την καρδιά ρημάζει
και θλίψη
μέσ`το βλέμμα, που πληγώνει
το βλέμμα
που στυλώνουν απλανές
στα
γύψινα τα σχέδια στους τοίχους
και
κρύβουν στις ψυχές τους στίχους
καημούς,
που σιγοκαίει ο αμανές
μισή οκά
ρετσίνα στην ταβέρνα
σκυμμένο
το κεφάλι μέσ`το πιάτο
πως βρήκε
η ζωή τους άδειο πάτο
κι η
μοναξιά, τους έφαγε σαν σμέρνα
λυπάμαι
κάτι άντρες που είναι μόνοι
στου νου
τους τα ωραία όλο σαλπάρουν
μα
πάντοτε τους βλέπω να μπατάρουν
σ`απόγνωση,
που την καρδιά σκοτώνει..
Γιατί η Πελαγία τα βλέπει όλα...Και τα κάνει Ποίηση όλα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή