Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

« έτσι θα την θυμάσαι »


« έτσι θα την θυμάσαι »


έτσι θα την θυμάσαι
αφράτη, συμπαθητική, με ωραία επιδερμίδα
- σαν μωρού - έλεγες
να λάμπει μέσα στα φώτα του θεάτρου
όχι στην σκηνή, αλλά σε μια θέση, δίπλα σου
και θα της λες πόσο όμορφη είναι, ίδια σταρ
γιατί στα δικά σου μάτια, θα φαντάζει
πιο αστραφτερή, απ`όλες τις σταρ του πλανήτη

έτσι θα την θυμάσαι
θα κρατάς σαν φυλακτό την εικόνα της
στις πολύ ιδιαίτερες στιγμές σας, σαν ευλογία
όταν της έλεγες τα μυστικά σου
όταν σου ζητούσε να της φέρεις λιχουδιές
όταν ησύχαζε τους φόβους και τις ανασφάλειες σου
μπολιάζοντας τις με την αγάπη της

δεν θέλει και πολλά για να θυμάσαι
το καθάριο βλέμμα, την άσπιλη ψυχή
το παιδί που ποτέ δεν μεγάλωσε και το ξέρεις
το παιδί που δεν γεύτηκε αγάπη
και πάντα σκορπά την δική της από ένστικτο
.......................................................................
θα την σκέφτεσαι ακόμα κι όταν θα ''λείψει''
γιατί κατάλαβες, επί τέλους, πως μόνο αυτή σε νοιάζεται
περισσότερο από τον καθένα πάνω στην γη
ναι, περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό..



Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

« μ ν ή μ η »

« μ ν ή μ η » 

μνήμη μου
κρυφό του νου στολίδι μου
πόσο φοβάμαι μήπως κάποτε σε χάσω
στο ταξίδι μου

και μείνω μόνη, χωρίς τιμόνι
δίχως πυξίδα να κυβερνά
τ`άδειο κεφάλι μου
ωϊμέ το χάλι μου

έτσι παράξενα που θα γυρνά
όσοι με ξέρουνε, θα υποφέρουνε
απ`την κατάντια μου κι άλλα πολλά
παντού περίγελος

ενώ ο περίγυρος
θα λέει διάφορα και θα γελά
μάτι θα κλείνει ο ένας στον άλλο
συνωμοσία τάχατες βουβή

κι εγώ θα βλέπω
κάθε σινιάλο
και θα χαζεύω σαν παλαβή
θα ξεστομίζουν και θα δακρύζουν

«μνήμη ελέφαντα είχε κάποτε, τι κρίμα
δες πως κατάντησε
μυαλό και ράγισε
και της εστέρεψε κάθε της ρίμα»..

07 - 05 - 2011 

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

« με ολίγη »


« με ολίγη »
σαν έχει νιάτα η μοναξιά
είναι θρασίμι
σαν την πλακώσουν γηρατειά
και φύγει η αποκοτιά
με μιας μεταμορφώνεται

σε φοβισμένο αγρίμι..


Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

« πως, άλλωστε »

« πως, άλλωστε »

πως να γράψω για έρωτα ;
πάνε τόσα χρόνια άλλωστε

λησμόνησα

η αίσθηση με εγκατέλειψε
από την όσφρηση αρχικά

κι όλα τα σύμφωνα συνωμότησαν
να μου χαλάσουν την ομορφιά
εκεί που οι λέξεις κάνανε
την δική τους ανταρσία

ύστερα έχασα την όραση
και η ακοή που απόμεινε
δε με λυπάται

όλο τραυλούς ψιθύρους
μου φέρνει δώρο

πως να γράψω για έρωτα ;

για μάτια που δεν γνώρισα
για χείλια που δεν γεύτηκα
για οργασμούς μοναχικούς
και κούφιους

επιλογές στο λάθος πάντα
να στοχεύουν

εκφάνσεις με φωνήεντα
που πνίγηκαν στο στόμα..


Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

« έ φ υ γ α »

« έ φ υ γ α »

ολοκληρώσαμε τον κύκλο
το πέρασμα από την φωτιά
ήρθε η ώρα να σ`αφήσω
αλλού να φύγω κι έχε γεια

πόσο πονά το δαχτυλίδι
όταν το βάζω στο ζερβί
ολοκληρώσαμε τον κύκλο
μέσα στο χρώμα το μαβί

και μου στοιχίζει, δε μιλάμε
εσύ αλλού κι εγώ εσύ
πόσο πονά το δαχτυλίδι
όταν η αγάπη είναι μισή

ολοκληρώσαμε τον κύκλο
και δεν ξεδίψασε το στόμα
το ξέρω πια, δεν σου ανήκω

ξεχειμωνιάζω σ`άλλο σώμα..