« α ν α π ό φ ε υ κ τ ο »

« α ν α π ό φ ε υ κ τ ο »

έτσι χαθήκαμε και ξεχαστήκαμε
το`ξερα κάποτε πως θα συμβεί μια μέρα
όταν τ`αταίριαστο δεν το δεχτήκαμε
κι έγινε μέσα μας διπλή φοβέρα

μα όπου και αν είσαι να θυμάσαι
εσένα αγαπώ όλα τα βράδια
μα όπου και αν είσαι μη φοβάσαι
εμένα καίω μέσα στα σκοτάδια

κάπου θα έφτανε, κάπου θα έχανε
ο ένας μας τον άλλονε στο δρόμο
κι εκείνη η αίσθηση, ήταν παραίσθηση
όταν μου άγγιζες δειλά τον ώμο

μα όπου και αν είσαι να θυμάσαι
για σένα μένω άγρυπνη τα βράδια
μα όπου και αν είσαι μη φοβάσαι

εμένα καίω στ`άγρια σκοτάδια..