« ΣαταΝά μου,
φύση μου »
μα, δεν με αναγνώριζα !
με έπιασα να σε κοιτάζω
και να ντρέπομαι
που ποτέ δεν θα χορτάσω την ανάσα σου
πάρκαρα στην άκρη το κορμί
να τα`βρει με τα πρέπει
για δεν με παίρνει η στιγμή
ούτε μπορώ να κλάψω
Σατανά μου,
όπως κι αν μασκαρευτείς
θα σε γνωρίζω από το βλέμμα
αυτό που πάντα μ`έσερνε
στον δύσβατο έρωτα σου
κι εκεί που παραιτήθηκα
και είπα να αράξω
πέρασε μέσα απ`την καρδιά
η θλίψη των ματιών σου
και μ` αποτέλειωσε..
μα, δεν με αναγνώριζα !
με έπιασα να σε κοιτάζω
και να ντρέπομαι
που ποτέ δεν θα χορτάσω την ανάσα σου
πάρκαρα στην άκρη το κορμί
να τα`βρει με τα πρέπει
για δεν με παίρνει η στιγμή
ούτε μπορώ να κλάψω
Σατανά μου,
όπως κι αν μασκαρευτείς
θα σε γνωρίζω από το βλέμμα
αυτό που πάντα μ`έσερνε
στον δύσβατο έρωτα σου
κι εκεί που παραιτήθηκα
και είπα να αράξω
πέρασε μέσα απ`την καρδιά
η θλίψη των ματιών σου
και μ` αποτέλειωσε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου