« Τσανταλίνα Μανταλίνα »

« Τσανταλίνα Μανταλίνα »

Τσανταλίνα Μανταλίνα, όλα πήγανε στα ύψη

και τα ανομήματα μας ποιος Θεός θα μας τα νίψει ;

απολύουνε αβέρτα, μας μαστίζει η ανεργία

και μοστράρουμε σαν όπλο, μια ζωή την απεργία

το "αρζάν" το έχουν λίγοι, να το τρων και με τα ούλα

έχουν γίνει αυθεντία, πέρασαν και τον Γιανκούλα

δείτε πρόσωπα θλιμμένα ! το κακό από που ν`αδράξεις ;

μας ρουφήξανε το αίμα, πίνουνε και τις συντάξεις

κι οι γονείς αναρωτιούνται, με θυμό και παραπόνια

την γενιά της ταλαιπώριας, πόσα θα ταίζουν χρόνια ;

ξέρετε γιατί ακόμα παίζεται η Τσανταλίνα ;

δεν πονά σε ξένο κώλο, όταν μπαίνει η σωλήνα..