« Ε υ α γ γ ε λ ί α »

« Ε υ α γ γ ε λ ί α »

θα ήθελα να δω μία παλιά φωτογραφία σου

εκείνη την ασπρόμαυρη, που σ`έδειχνε κοπέλα

μ`όλα της νιότης τα ανέμελα χαμόγελα

πριν σου τα πάρει δια παντός, βάναυσο χέρι

θα ήθελα να μπω μέσα στο είναι σου

όταν στην θάλασσα μιλάς και πνίγεις το άχτι

πως θα`τανε να ζούσες "την αρχή ξανά"

πριν να την κάνει κτήμα του, βάναυσο χέρι

θα ήθελα ευλαβικά, κάθε ρυτίδα σου να σβήσω

να της μιλήσω σαν παιδί, να την ρωτήσω

πως ήταν σαν χανόσουνα μέσα στους ελαιώνες

προτού κόψει τα βήματα, βάναυσο χέρι

κι εσύ, πάντα γελάς εσύ και δεν μ`αφήνεις

παρά γυρνάς και χάνεσαι στους γέρικους ελαιώνες

πως θα`θελα να έμπαινα στου νου σου τους χειμώνες

και να χαλάσω δια παντός, αυτό το χέρι..