τσουλούσε το αμάξι και φώναζα γυρνάμε
και ήτανε απίστευτο το μποτιλιάρισμα
η μνήμη με γελούσε, με ρώταγε που πάμε ;
πίσω στα ειωθότα, μ`ένα σπινάρισμα
θα κάψουμε τα πάντα, και λάστιχα και φλάντζα
θα λιώσουμε στο τέλος με ρόδες δανεικές
θα ζήσουμε αναμνήσεις, ξανά με μία φράντζα
στιγμές που τότε μοιάζαν, για μας ιδανικές
κι εγώ στην αγκαλιά σου χωμένη αποζητάω
την ζέστη του κορμιού σου κι ας καίει ο ντουνιάς
αυτό το καλοκαίρι ζωή δεν προσπερνάω
και δένω την καρδιά μου σε άκρη πετονιάς
τσουλούσε το αμάξι.. γυρίσαμε σελίδα
και φτάσαμε αισίως στο τέρμα διαδρομής
απ`αύριο αρχίζουν, ανέλπιδα, τα ίδια
φθινόπωρο μηνάει στην άκρη της στροφής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου