« Μεράκι Πελαγίσιο »

« Μεράκι Πελαγίσιο »

... λαιμαργία και Θεία Δίκη ...

από παιδί με φώναζαν "χοντρή" οι συμμαθητές μου

όμως σας λέω δίαιτα δεν έκανα ποτές μου

κάποτε αδυνάτισα να βρω σινιέ γαμπρό

μα η μοίρα μου με έριξε νυφούλα σε χωριό

εκεί χωρίς λόγια πολλά και περιττές ζαλάδες

συναγωνιζομαν που λες όλες τις αγελάδες

ο άντρας μου αφού πέρασε την πρώτη την λαχτάρα

το πήρε πια απόφαση πως του `λαχε "μοσχάρα"

ήτανε μπάνικο παιδί στα νιάτα του κι ωραίο

μα όλοι υποκύπτουνε κάποτε στο μοιραίο

έτσι κι αυτός υπέκυψε σε μια γερή προικούλα

και όταν με αντίκριζε μου φόραγε κουκούλα

τα χρόνια πέρασαν ταχιά και το τρελό ειδύλλιο

μα όσο μπαίναν τα κιλά σκαφτόμουν τον "δακτύλιο"

ο τύπος με αποθάρρυνε λεφτά να μη ξοδέψει

με είχε μόνο στην δουλειά, όσο μπορεί ν΄ αρμέξει

ο πόνος της απόρριψης φέρνει τρανό νταλκά

το ζάχαρο κατέβαινε και δώστου τα γλυκά

ποτέ μου δεν εγνώρισα δίαιτα τι σημαίνει

και παστουρμά χλαπάκιαζα μαζί με το τσιμένι

κι όταν σε μπαρ με έβγαζε έπινα ον δι ροξ

αλλά μετά κατέβαζα για να στανιάρω ροξ

ώσπου μια μέρα έσκασα απ`το πολύ φαί

κι οι φίλοι μου με βρήκανε τέζα και καταή

γιατί, πριν κάνω διάβημα να φύγω απ`την "μάντρα"

κάθισα και καλόφαγα τον ίδιο μου τον άντρα..