Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

« είναι αργά »

« είναι αργά »

στην Άνω Πόλη έκαψα τα εφηβικά μου χρόνια
γυρνώντας μ`έναν έρωτα όλες τις γειτονιές
θυμάμαι που ξεχείλιζαν γαζίες τα μπαλκόνια
και τα πετροχελίδονα σχεδίαζαν φωλιές

σήμερα απ`το μπαλκόνι μου την βλέπω χιονισμένη
γονάτισε η ανάμνηση, μεγάλωσα κι εγώ
ρυτίδες είν`τα χρόνια μου και η καρδιά καμμένη
κι είναι το χρώμα του χιονιού σαν μαύρο ανοιχτό

τα βήματα μου τρέμουνε στο "αργά" να σε ξανάβρω
ίσως με κούρασε η ζωή, μα η καρδιά ζητά
ένα καράβι των ευχών, που σκόνταψε σε κάβο
και σαν σκυλί αδέσποτο κλαίει και αλυχτά

κι εγώ μετρώ Χριστούγεννα να ξαναρθούν σε μένα
να καβαλήσω τ`όνειρο σαν τρελαμένο άτι
κι εσύ ψάχνεις στις ρίμες μου κάτω απ`τα καμμένα
να ξαναζήσεις τ`όνειρο -το όνειρο που ακύρωσες-

σαν μια οφθαλμαπάτη..


2 σχόλια: