Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

« Στο σεργιάνι οι ζωές μας »

« Στο σεργιάνι οι ζωές μας »

ένα τραπέζι ανάμεσα μας
- το που δεν έχει σημασία -
και μια ζωή να μας αγγίζει
να μας χωρίζει

τέσσερα χέρια, όλο φλέβες
να χαζεύουν το ένα τ`άλλο

μάτια με βλέφαρα πεσμένα
και η χαλάρωση
να σνομπάρει τις ρυτίδες

τα μάτια σου, μάτια μου
έλαμπαν κάποτε !

καλή μου φίλη, δική μου φίλη

κλαίω, μα σου γράφω για τα χτεσινά
- όλο στο χτες τακτοποιώ
το θλιβερό το τώρα -

το ταβερνάκι, τα ρεμπέτικα,
τα γκομενιλίκια, τα νιάτα μας
τις ζωές μας

άκου.. Χατζηχρήστος !
"Ρημαγμένη Ζωή"

άσε με από κει χάμω
εγώ την ρήμαξα με παρέα
εσύ την ρήμαξες μόνη σου

μηδέν εις το πηλίκον

τα μάτια σου καθρέφτες
των δικών μου

άλλες πορείες αντίθετες
μας ράπισε ο σαρκασμός

γυρεύει κι αυτός να πάρει το μερτικό του

γεράσαμε, μα επιμένουμε

ως τον θάνατο..


1 σχόλιο: