« έρωτες του θέρους
»
Δυο ποτηράκια
τσίπουρο κι ένας μεζές
μοιράστηκαν στο ίδιο
πιάτο
δυο χέρια σμίξανε,
μαζί και οι ματιές
και τσούγκρισαν να
βρούνε άσπρο πάτο
Δυο βλέμματα ζεστά
και δυο ψυχές
καθίσανε στο ίδιο
ταβερνάκι
χαμένα άραγε σε
κάποιες Κυριακές
ή μήπως στην φωνή
του Τσαουσάκη ;
Δυο ανάσες πάλεψαν
να βρουν τον νικητή
σ`ένα κρεβάτι πάντα
ενοικιαζόμενο
ένα απ`αυτά, που αν
το καλοσκεφτείς
περαστικός είσαι και
πάει για τον επόμενο
Δύο ζωές τραβήξανε
τον δρόμο τους
μια κι ό τι αρχίζει,
πρέπει να τελειώνει
γιατί οι έρωτες του
θέρους μοιάζουνε
παλιά κλωστή, που
δεν περνάει στο βελόνι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου