« underground »

γλίστρησες σαν σκιά

μέσα στα ουρητήρια

μοτίβο επαναλαμβανόμενο

η μυρωδιά της σπιρτάδας γνώριμη

αλλά το πάθος αμείωτο

χρόνια τώρα

πέρασε η μπογιά σου

κι ακόμα επιμένεις

η θέα της "φύσης" σε συναρπάζει

πολλές φορές τα βρίσκεις άδεια

άλλοτε πάλι καθυστερείς

και περιμένεις

σαν τον κυνηγό το θήραμα

έτσι έμαθες στο δικό σου "σπίτι"

σε τσιτώνει η αναμονή

σε πνίγει η συνήθεια

ύστερα, αφήνεις με ανακούφιση

τα υγρά να φύγουν από πάνω σου

παρασέρνοντας μαζί τους

μια υποτυπώδη στύση

επιστροφή στην μοναξιά

του ανδρισμού..