" σ τ α κ ά τ α "

" σ τ α κ ά τ α "

(η ιστορία, έλαβε χώρα στο "ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ" της Καρδίτσας)

Σαν άρχισαν τα όργανα, δίνει παραγγελία

του Μάρκου μία ζεϊμπεκιά, ωσάν κι αυτή, καμία

και κάρφωσε τα πόδια του στο ξύλινο το πάλκο

σαν άλογο, που έτοιμο, είναι να κάνει σάλτο

Έτριξε και το πάτωμα και τα μπουζούκια σούζα

λεβέντης έστησε χορό, πνιγμένος μες τα ούζα

λιτές κινήσεις, βήματα "στακάτα" κι επί τόπου

βρε δες τι κάνει ο Θεός για χάρη ενός ανθρώπου

Κι όσο εκείνος χόρευε, ο κόσμος σιωπούσε

μονάχα ένας ρυθμικά, τα χέρια του χτυπούσε

ο άντρας χόρευε σεμνά και ήτανε "χαμένος"

στον Μάρκο έκανε σπονδή, μ`έρωτα χτυπημένος

Άνοιξε τότε η οροφή και έβρεξε αστέρια

κι αυτός πήρε τα μάζεψε, στην αγκαλιά, στα χέρια

-ποτέ δεν είχα φανταστεί, πως θα`μπαινα σε δίλημμα-

κι όταν το χέρι μου άπλωσα, μου`δωσε χειροφίλημα..