" α ν α π ό λ η σ η "

" α ν α π ό λ η σ η "

Τρίξιμο φύλλου, απαρχή του φθινοπώρου

κι εγώ χαμένος στα στενάκια του Βοσπόρου

με μία θύμηση δική σου στο μυαλό

σαν φύλλο έτρεμα

Ύστερα πήγα σ`ένα στέκι μας παλιό

μέσα βαρέλια και κρασί απ`το καλό

αυτή την θύμηση να πνίξω

κι όλο έπινα

Φώναξα πλάι μου να`ρθει ένας πλανόδιος

που`ναι στα πάθη της καρδιάς ο πιο αρμόδιος

να πούμε όμορφα τραγούδια ξεχασμένα

μόνο για σένα

Κι όπως τα λέγαμε κι ανάψανε τα αίματα

σαν μαχαιριές ήρθαν στο νου μου κάτι ψέματα

δεν με αγάπησες ποτέ, μαζί μου έπαιξες

και πίκρα έσταξες..