" τα φώτα της Τράμπας "

" τα φώτα της Τράμπας "

Μουδιασμένο το φως από λάμπες που σβήνουν

και κοφτές οι ανάσες, που συχνά ξεψυχούν

ένα χάδι τραχύ, για ένα χάδι που δίνουν

το κορμί -ποιο κορμί- σάπια λόγια ηχούν

Και η "φύση" νεκρή, αλλά ποιος την παλεύει

με τα χρόνια αλλάζουν οι συνήθειες πολλών

το κορμί -ποιο κορμί- λυσσαλέα γυρεύει

"ίδιο" σώμα ν`αράξει και μετά, δι ευχών

Ανταλλάζουν φιλιά και στραγγίζουν ιδρώτα

αγαπούν και μισούν, με τα ίδια τα χνώτα

νοσηρή ομορφιά, σκηνικό που πονάει

το κορμί -ποιο κορμί- να πετάξει ζητάει

"Μείνε πάλι μισός, μες τα φώτα της Τράμπας

λίγο ουίσκι, αρκετό, την νοθεία να νιώσεις

το κορμί -ποιο κορμί- ξεπουλιέται στο τζάμπα

και ο χρόνος εχθρός, την ψυχή για να σώσεις"