« Μήλο, ποτέ »
Εκεί θα τρύπωνε
μη ρωτάτε το που
εκεί θα έσπρωχνε την
γλώσσα στο φιλί
για να το νοιώσει
ποιο φιλί ;
αυτό που πάλι θα
φαντασιώνονταν
..ύστερα μίλησαν γι
άλλα και ξεχάστηκε
μα κάθε φορά, που
γελούσε ανέμελα
κάρφωνε το βλέμμα
της στα χείλη τα λεπτά
και ύπουλα διείσδυε
μέσα τους να δει
αυτό που ξεχώρισε
από το κομψό περίγραμμα
όλη η γοητεία
τελικά, δυο στραβά δόντια
..παράξενη ησυχία
μόνο φλύαρα πουλιά
τρένα χωρίς
προορισμό
και σκέψεις φευγάτες
για έρωτες ψόφιους
ξενέρωτους και
θλιβερούς
μη περιμένεις να σου
δώσει το μήλο
κομματιασμένα
χιλιόμετρα, ίσως
μήλο, ποτέ
Κασσιανή μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου