Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

" πάρε με ύπνε, πάρε με "


" πάρε με ύπνε, πάρε με "

Και όπως μεγαλώνουμε, με σύμμαχο τον χρόνο
μαζεύουμε τις άγκυρες και βουρ για το ταξίδι
αυτό που τον καθένα μας, τον βρίσκει πάντα μόνο
ίσως με κάποιες πράξεις του, που έχει σαν στολίδι
μπορεί και μ` άλλες πιο βαριές, όλο χολή και ξύδι

Πάρε με ύπνε, πάρε με, να μη νιώθω τι βλέπω
γιατί αν νιώσω, θα χαθώ, με ό τι δεν αντέχω

Κουράστηκα να τραγουδώ, πάλι κλεμμένα λόγια
πέρασαν όλα τα καλά κι εγώ πια δεν ταιριάζω
σε ρίμες προβλεπόμενες, σε ψεύτικα αναλόγια
με κροκοδείλια δάκρυα, τα μάτια να μουλιάζω
λες κι επιχείρησα ποτέ τον κόσμο να αλλάζω

Πάρε με ύπνε, πάρε με και κάνε να μην ξέρω
που θα με βγάλει τ`όνειρο και άδικα υποφέρω

Και όμως μεγαλώνουμε, με σύμμαχο τις λύπες
μια κι οι χαρές σταμάτησαν την χάρη να μας κάνουν
τώρα σ`ακούω να μου λες, αυτά που δεν μου είπες
πίνω την κάθε λέξη σου, μα πάλι δεν μου φτάνουν
δεν φτάνουνε οι λέξεις σου την πίκρα να γλυκάνουν

Πάρε με ύπνε, πάρε με, να φύγουμε παρέα
να αρνηθώ τα γηρατειά, μα να ξυπνήσω νέα ..



Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

« Σάβανα με τσέπες »


« Σάβανα με τσέπες »

Μια και κανείς τον θανατο, δεν νικησε, κανείς
κανε κουμάντο για να “πας”, οπως επιθυμεις

Ευτυχως, η “ot kutir”, μέσα σε χαλεπούς καιρους
φροντισε το σαβανο μας, να μας ευρει χαρωπους

Στις πιο τρέντυ τις βιτρινες και αναμεσα στα τζιν
σαβανα κυκλοφορουνε, με την νεα την γραμμην

Στάμπα εχουνε τον Μίδα και σχεδιαστη Αρμάνι
που τα ραβει και τα εξαγει στην Ελλαδα μανι μανι

Ξερω, βγαινουν μεχρι τούδε, σε δυο παλ χρωματισμους
ωστε ευκολως να σεταρουν, με τας νεκρικάς σωρούς

Μωβ της πασχαλιας αναριο, για νεκρο μελανιασμενο
η εκρου χρωμα της ωχρας, για νεκρο σοβαντισμενο

Εραψε κι απανω τσεπες, ο τι ημπορει να παρει
το λαχειο, το προ-πο του, που`πιασε δεκατριαρι

Ετσι με “συμβολαιογραφο” και καινουργιο σαβανακι
θα σε παραχωσουν σένιο, φουλ στις τσεπες παραδάκι

Αλλος αγαπαει τα ζάρια, μια και επαιζε μπαρμπούτ`
αλλος μια φιαλη Σίβας κι αλλος θελει το βερμούτ

Ενας τραπουλα ζηταει, γιατι γούσταρε μπιριμπα
αλλη θελει Παρταγκάς και η Ντούβλη τα Κοχίμπα

Καποια θελει ενα στριγκακι, αλλη τα σιντί της “ταύλας”
το γερόντι τα βιάγκρα κι αλλοι δονητες της κάβλας

Ενας τσιφτης θελει κόκα, αλλος Προυσσαλιό χασίς
κι απο τακτ πια δεν ρωταω, τι θα θελατε εσεις

Άιντε και καλό Παράδεισο να`χουμε..

****************
stixoi.info
από αντικλείδι (Πελαγία Σ. Κουκίδου) © 27-06-2010



Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

" Α π ο χ α ι ρ ε τ ι σ μ ό ς "




" Α π ο χ α ι ρ ε τ ι σ μ ό ς "

Μια βαλίτσα, λίγα ρούχα, σπίτι μου σε χαιρετώ
σαν καείς, δεν θα θυμάσαι, πια το πόσο σ`αγαπώ
κι αν μια πόρτα μας χωρίζει, μυστική και τι μ`αυτό
ένα δέντρο θα σε "δώσει", σαν ο Ιούδας τον Χριστό

Έτσι που λες, μην απορείς, βλέποντας τις ειδήσεις
πως καίγεται ένα δεντρί, δίχως να τ`ακουμπήσεις
και μες στις στάχτες πέφτουνε αβέρτα συνειδήσεις
δεντρί ή άνθρωπος θαρρώ, πως να τους ξεχωρίσεις ;

Μια βαλίτσα, μία κούκλα, απ`του κόσμου τα ρηχά
παίρνω άδεια και σαλπάρω στης ψυχής μου τα βαθιά
κι αν ποτέ με συναντήσεις, μήπως λάχει και χαθώ
να το ξέρεις συ διαλέγεις, να κριθείς ή να κριθώ

Δεν μας έφταιξε η ώρα, το μπλαβί του ουρανού
ούτε η φωτιά που καίει τ`άσπρο κύμα του γιαλού
ως κι ο άνεμος που φέρνει το μαντάτο το κακό
λίγο πριν να ξεψυχήσεις, σου`γνεφε το σ`αγαπώ..



Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

" Τσακωτό τον έπιασε "




" Τσακωτό τον έπιασε "

Όσα δεν τα φέρνει ο χρόνος
έλα που τα φέρνει η ώρα
έτσι αντί για Μπαρμπαρούση
κάναν τσακωτό τον Σώρρα

Απαπά παπά παπά
είχε αμφίεση παπά

Σ`ένα υπόγειο του Αλίμου
τονε πιάσανε ψυχή μου
τον καρφώσαν κάτι αλάνια
που μυρίσαν τα ντουμάνια

Άκουγε στη ζούλα Τούντα
και φουμάριζε και φούντα

Του`ριξαν οκτώ στην πλάτη
και χωρίς αναστολή
οι πομπές του βγάζαν μάτι
μάκραινε και το μαλλί

Αχ βρε Σώρρα, αχ βρε Σώρρα
φταίει η στραβή σου η ώρα..

***********************************

" Της ταλαιπωρίας μεσούσης, παρεδόθη ο Μπαρμπαρούσης "



Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018

" 13 και το λουρί της μάνας "



" 13 και το λουρί της μάνας "

Στην δύση της γιορτής, θυμήθηκα όταν κάποτε με ρώτησε
η κόρη μου, γιατί δεν συνηθίζω να μιλώ για την μητέρα μου..

Της απάντησα με κάθε ειλικρίνεια, πως δεν είχαμε έρθει ποτέ κοντά, μια και μέχρι που έκλεισε τα μάτια της, διατυμπάνιζε με κάθε τρόπο την αδυναμία που έτρεφε στον αδελφό μου..
Γυναίκα παλιάς κοπής, μας έφερε στον κόσμο σε μεγάλη ηλικία για τα τότε δεδομένα, και απέναντι μου τουλάχιστον ήταν αυστηρή, χωρίς πολλές αγκαλιές και χάδια, ήμουν η μεγάλη..

Ήταν κάτι, που τότε δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα, απλά το καταγράφω και με κάθε τρόπο προσπάθησα να το πολεμήσω μέσα μου, σχετικά με την ανατροφή των δικών μου παιδιών, πράγμα που μάλλον πέτυχα, μια και μου αναγνωρίζουν και τα δυο παιδιά μου, αγόρι και κορίτσι, πως δεν τα ξεχωρίζω..

Δεν θέλω μέρα που είναι να αναφερθώ σε καταστάσεις του παρελθόντος, άλλωστε δεν ωφελεί σε τίποτα πια, ούτε να αναπολήσω γεγονότα περασμένα, μα όχι ξεχασμένα..

Από την μητέρα μου πήρα ευγένεια, γενναιοδωρία - ειδικά στον χειρισμό υλικών αγαθών - γνώση νοικοκυροσύνης, πονοψυχιά, καλοσύνη και περηφάνια σε "λελογισμένη δόση"..

Εύχομαι σε όλες τις μάνες, χρόνια καλύτερα να ζήσουν και να προσφέρουν στα σπλάχνα τους απλόχερα "αγκαλιές" μέχρι που να τις πάρει ο Θεός κοντά του.. τις έχουν τόσο πολύ ανάγκη..

Πιστέψτε με..

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

" τα φώτα της Τράμπας "


" τα φώτα της Τράμπας "

Μουδιασμένο το φως από λάμπες που σβήνουν
και κοφτές οι ανάσες, που συχνά ξεψυχούν
ένα χάδι τραχύ, για ένα χάδι που δίνουν
το κορμί -ποιο κορμί- σάπια λόγια ηχούν

Και η "φύση" νεκρή, αλλά ποιος την παλεύει
με τα χρόνια αλλάζουν οι συνήθειες πολλών
το κορμί -ποιο κορμί- λυσσαλέα γυρεύει
"ίδιο" σώμα ν`αράξει και μετά, δι ευχών

Ανταλλάζουν φιλιά και στραγγίζουν ιδρώτα
αγαπούν και μισούν, με τα ίδια τα χνώτα
νοσηρή ομορφιά, σκηνικό που πονάει
το κορμί -ποιο κορμί- να πετάξει ζητάει

"Μείνε πάλι μισός, μες τα φώτα της Τράμπας
λίγο ουίσκι, αρκετό, την νοθεία να νιώσεις
το κορμί -ποιο κορμί- ξεπουλιέται στο τζάμπα
και ο χρόνος εχθρός, την ψυχή για να σώσεις"


Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

" σ ι ν ι ά λ ο "



" σ ι ν ι ά λ ο "

Είπε ν`αλλάξει θέμα
η ρουτίνα τον έπνιγε

κάθισε και μπέρδεψε
τα χρώματα

το σινιάλο όμως ;

Που θα μπορούσε
να κρύψει το σινιάλο ;

έριξε μαύρο, μαύρο

έτσι άκαρδα

Στο κοινό του..



Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

" κ ο υ ρ τ ί ν ε ς "


" κ ο υ ρ τ ί ν ε ς "

Έμεινε, γυμνό..

Μόλις του έβγαλαν τις κουρτίνες, ορφάνεψε και η μνήμη του..
Κανένα κάδρο δεν κατάφερε να σώσει την κατάσταση..
Γυμνό και έρημο, να το περιπαίζει ο χρόνος..
Ούτε ένα ελάχιστο "ένδυμα", να διασαλεύσει την τάξη..
Ένα σεμεδάκι βρε αδελφέ, χάθηκε ένα σεμεδάκι ;;

Το σπίτι..

Καθόταν ασάλευτη και το χάζευε.. Επισκέπτρια..
"Ζωή σ`εμάς" ψέλλισε, για άλλη μια ζωή, από την ζωή της..
Στέρεψε το μυαλό να γράφει λόγια που κοστίζουν ακριβά..
Αναιδέστατες λέξεις νίπτουν τας χείρας των..
Και η πειθαρχία, τραβηγμένη από τα μαλλιά..

- Ασυναρτησίες και άγιος ο Θεός, σκέφτηκε..

- Από κουρτίνες υποφέρει και λέτε εσείς..