"
πάρε με ύπνε, πάρε με "
Και
όπως μεγαλώνουμε, με σύμμαχο τον χρόνο
μαζεύουμε
τις άγκυρες και βουρ για το ταξίδι
αυτό
που τον καθένα μας, τον βρίσκει πάντα μόνο
ίσως
με κάποιες πράξεις του, που έχει σαν στολίδι
μπορεί
και μ` άλλες πιο βαριές, όλο χολή και ξύδι
Πάρε
με ύπνε, πάρε με, να μη νιώθω τι βλέπω
γιατί
αν νιώσω, θα χαθώ, με ό τι δεν αντέχω
Κουράστηκα
να τραγουδώ, πάλι κλεμμένα λόγια
πέρασαν
όλα τα καλά κι εγώ πια δεν ταιριάζω
σε
ρίμες προβλεπόμενες, σε ψεύτικα αναλόγια
με
κροκοδείλια δάκρυα, τα μάτια να μουλιάζω
λες
κι επιχείρησα ποτέ τον κόσμο να αλλάζω
Πάρε
με ύπνε, πάρε με και κάνε να μην ξέρω
που
θα με βγάλει τ`όνειρο και άδικα υποφέρω
Και
όμως μεγαλώνουμε, με σύμμαχο τις λύπες
μια
κι οι χαρές σταμάτησαν την χάρη να μας κάνουν
τώρα
σ`ακούω να μου λες, αυτά που δεν μου είπες
πίνω
την κάθε λέξη σου, μα πάλι δεν μου φτάνουν
δεν
φτάνουνε οι λέξεις σου την πίκρα να γλυκάνουν
Πάρε
με ύπνε, πάρε με, να φύγουμε παρέα
να
αρνηθώ τα γηρατειά, μα να ξυπνήσω νέα ..
