Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

« Μη αναστρέψιμος »

« Μη αναστρέψιμος »

στον τόνο τον επόμενο χάθηκε η δουλειά
της μαύρης τύχης λούφαξαν όλες οι ευκαιρίες
λένε ο πνιγμένος πιάνεται πάντα από τα μαλλιά
και να που ήρθαν χρονικά αυτές οι συγκυρίες

ψωμί και λάδι και νερό φέρτε μου για ν`αγιάσω
άδειες οι τσέπες μου θαρρώ κι εγώ ψάχνω τον άσσο
μα εις τον άσσο έμεινα και σε κακιά βεγγέρα
να ζητιανεύω άφιλτρο απ`άδεια ταμπακιέρα

ψωμί και λάδι σήμερα σώνονται μάνι μάνι
κόψτε μας και τα όνειρα -θα φάμε παντεσπάνι-
σφίγγει ολοένα ο κλοιός, που λες, σε κάνω πέρα
δεν έχει φίλους σήμερα ντροπιάστηκε η μέρα

αν θα μου τάξεις τον αητό, σου δίνω εγώ τ`αηδόνι

και φεύγω για την ξενιτιά, να ζω σαν χελιδόνι..


Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

« μ π α χ τ σ έ δ ε ς »

« μ π α χ τ σ έ δ ε ς »

μία βελόνα, μια ζωή, ένας καμβάς να παίζει
να χύνει τα ματάκια της και να θυμάται τα στραβά
τα νεύρα, την βλαστήμια του και κάτι ματομπούκαλα
που άφηνε στο τραπέζι

σχεδόν ογδόντα ! τόλμησα δειλά να την ρωτήσω

αν έβαφες τα χείλια σου, ποιο θα`τανε το χρώμα ;
κόκκινο, μ`αποκρίθηκε, με τέτοια βεβαιότητα
κι έριξε δύο βελονιές, να κλείσει εκείνη την γωνιά
που έχασκε ακόμα

τον χάρηκες τον έρωτα, τα χάδια, το κρεβάτι του ;
όχι, ξεστόμισε ξερά, γιατί είχε νεύρα φοβερά
και όλο με φαρμάκωνε με το κακό γινάτι του

έτσι χαράμισες την ζωή, μέσα στους μουλινέδες ;

έτσι - με κοίταξε σκληρά -
"γιατί κάποιοι είναι τυχεροί και ζουν μέσα στους κήπους τους
ενώ κάποιοι άλλοι φτιάχνουνε, στο κέντημα μπαχτσέδες"

"χαρισμένο στην κυρά Δήμητρα"


Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

« Καθρέφτη , καθρεφτάκι μου »


« Καθρέφτη , καθρεφτάκι μου »


Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
για πες μου άρχοντα μου
ποιήματα γράφω πιο καλά
από την μητριά μου ;

πολλά ψωμιά πρέπει να φας
την μητριά να φτάσεις
τον κώλο κάτω να χτυπάς
δεν θα την ξεπεράσεις

μείνε λοιπόν στα κλασσικά
και φάε ένα μήλο
μια κι είναι λίγο δύσπεπτο
να`χεις καθρέφτη φίλο

άλλαξε χίλια χρώματα
σαν τ`άκουσε η Χιονάτη
πρασίνισε, κιτρίνισε
κι έγινε Λεμονάτη

δεν γνώριζε τα ποιήματα
πως γράφει η αντοχή μας
είναι το μόνο ξόδεμα
μέσα από την ψυχή μας

έσπασε τον καθρέφτη της
έσκυψε το κεφάλι
και έτρεξε για να κρυφτεί
στο παραμύθι πάλι...


Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

« κ ά β ο ς »

« κ ά β ο ς »

είμ`ένας κάβος που του σφίγγουν την θηλιά
κι όλο μικραίνει η ζωή του κάθε μέρα
φορές φορές, νοιώθει πως κόβεται η μιλιά
τον καίει η αλμύρα, τον λερώνει η κουτσουλιά
μα στο δεξί του χέρι ακόμα έχει την βέρα

είμαι ένας κάβος που παντρεύτηκε μικρός
κι έμεινε όρθιος σαν τον ράπιζε το κύμα
και λίγο λίγο, πέρασε έτσι ο καιρός
τον εσακάτεψε ο βοριάς και μοναχός
ξέρει ν`αντέχει, πέρα απ`τ`άδικο, στο κρίμα

είμαι ένας κάβος που παλεύει με σχοινιά
κι έχει εθιστεί, στο να του σφίγγουν τον λαιμό του
λες και το χάλι του αλλουνού, είναι δικό του
φτιάχνει σενάρια που του έμαθε η σκουριά

λέει παραμύθια, για να βγει απ`το δικό του..


Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

« ε π ι σ τ ρ ο φ ή »

« ε π ι σ τ ρ ο φ ή »

τσουλούσε το αμάξι και φώναζα γυρνάμε
και ήτανε απίστευτο το μποτιλιάρισμα
η μνήμη με γελούσε, με ρώταγε που πάμε ;
πίσω στα ειωθότα, μ`ένα σπινάρισμα

θα κάψουμε τα πάντα, και λάστιχα και φλάντζα
θα λιώσουμε στο τέλος με ρόδες δανεικές
θα ζήσουμε αναμνήσεις, ξανά με μία φράντζα
στιγμές που τότε μοιάζαν, για μας ιδανικές

κι εγώ στην αγκαλιά σου χωμένη αποζητάω
την ζέστη του κορμιού σου κι ας καίει ο ντουνιάς
αυτό το καλοκαίρι ζωή δεν προσπερνάω
και δένω την καρδιά μου σε άκρη πετονιάς

τσουλούσε το αμάξι.. γυρίσαμε σελίδα
και φτάσαμε αισίως στο τέρμα διαδρομής
απ`αύριο αρχίζουν, ανέλπιδα, τα ίδια

φθινόπωρο μηνάει στην άκρη της στροφής..


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

« ν τ ι μ π έ ι τ »

« ν τ ι μ π έ ι τ »

σκέφτομαι, πως ήταν -όταν ήταν- να ερωτεύεσαι
και περιεργάζομαι ένα αντικείμενο σπασμένο
έτσι θα ήταν σκέφτομαι και νοιώθω πως είναι μάταιο
να προσπαθώ να αισθανθώ, να υποκριθώ έρωτα
αφού, χρόνια τώρα πολλά, δεν κοιτώ και δεν βλέπω
δεν αισθάνομαι, δεν αναπνέω, δεν αιμορραγώ και
τελευταία μάλιστα, δεν ακούω..
όταν αρχίσω να μην σε βλέπω, πέθανες

όχι εγώ, εσύ..


Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

« το παγκάκι »

« το παγκάκι »

ρωτήσατε ποτέ ένα παγκάκι
ένα απ`αυτά που στέκονται στα πάρκα
και περιμένουνε το κάθε ζευγαράκι
όταν στην τσέπη λιγοστά είναι τα φράγκα

ρωτήσατε ποτέ τι μαρτυράει
πόσα φιλιά και πόσα όνειρα τα βράδια
όταν γλυκό φορτίο κουβαλάει
και ξετυλίγονται επάνω του τα χάδια

ρωτήσατε ποτέ ένα παγκάκι
που`χει στο σώμα τις καρδιές τις χαραγμένες
με τ`αρχικά που μπήκαν με μεράκι
από καρδιές στο φουλ ερωτευμένες

ρωτήσατε αν έγινε κρεβάτι
στον άστεγο που χτύπησε η μοίρα
κι απόμεινε επάνω του αμανάτι
σαν το σκαρί στης ζήσης την πλημμύρα

ρωτήσατε ποτέ σας το παγκάκι
πως άντεξε την δόση του θανάτου
που έμπηγε στο σώμα του "σαράκι"
με σύριγγα παλιά που`χε μπροστά του

έτσι έχει σπαταλήσει την ζωή του
να ζει απ`την ζωή κάθε ανθρώπου
που πάνω εις το γέρικο κορμί του

είναι γραμμένο να πεθάνει μοναχό του..



Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

« τιμητές και άτιμοι »


 « τιμητές και άτιμοι »

χορτάσαμε από διδαχές
και από θεωρίες
το έγκλημα είναι ειδεχθές
και τ`άλλα ιστορίες

οι σκλάβοι μάλλον ξύπνησαν
φύγαν απ`τις γαλέρες
κινέζα είναι η τιμή
κι αλίμονο από λέρες

όποιοι γινήκαν της τιμής
οι τιμητές κι οι μπράτιμοι
αν κάτσεις να καλοσκεφτείς
αυτοί είναι οι άτιμοι

κι όσοι μας πασπαλίσανε
με τάματα και λόγια
αυτοί αποδειχτήκανε

τα πιο τρανά λαμόγια..


Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

« Σ ε π τ έ μ β ρ η ς »

« Σ ε π τ έ μ β ρ η ς »

καταζητείται ένας Σεπτέμβρης, χαμηλών τόνων
που να τον αντιλαμβάνεσαι μόνο από το τρίξιμο των φύλλων
να τον κοιτάς κατάματα και να ντρέπεται
να σου βγάζει την αίσθηση μιας διαρκούς απολογίας

ένας Σεπτέμβρης καταζητείται, ονειροπόλος
σεμνός, παρ`όλη την ομορφιά του, γόης κι ας μην το ξέρει
αγαπημένος, ερωτικός, δροσερός, τρυφερός, παραπονιάρης
ένας Σεπτέμβρης καταζητείται, άγνωστος και γνώριμος συνάμα

να φέρει έρωτες, να φυσήξει αγάπες, να πάρει και να δώσει
να αφήσει το δικό του δυνατό αποτύπωμα
να αλλάξει σελίδα, να χρωματίσει παραδειγματικά
ό τι άφησε μισό το καλοκαίρι

το καλοκαίρι που αχάριστα μας εγκατέλειψε..

[ αν μου τον φέρεις και τον βρεις, τα εύρετρα δικά σου ]