Μ ο τ έ λ " Ιστορίες καθημερινής χρήσης "

Μ ο τ έ λ

" Ιστορίες καθημερινής χρήσης "

Μεγάλη ιδέα είχε για τον εαυτό του

Τάχα αυτός "μάγκας" κι άλλος κανένας

Εκείνη, έπεσε στον κεραυνοβόλο του τυφλωμένη

Παράτησε μέχρις ενός βαθμού ό τι πολύτιμο

και άρχισε να "χορεύει" στα δικά του βήματα

Στην μεγάλη πόλη χάνονται τα βήματα

Στην μεγάλη πόλη χάνονται και τα χνάρια

Χάνεται ο ίσκιος, χάνεται η χαρά η μοιρασμένη

Χάνονται σχεδόν όλα και μένει η αλόγιστη έξαψη

και μόνο αυτή !!

Δείγματα συμπεριφοράς, μάζεψε άφθονα από πάρτη του

Μια της αμολούσε το σχοινί και δυο της το μάζευε

Έφτασε ακόμα να της ζητά χρήματα, από το πενιχρό της

εισόδημα, για να πληρώνει και να φαίνεται αυτός πάντα

Την τελευταία τους φορά θα την πάρει ενθύμιο μαζί της

Όταν της ζήτησε λεφτά να πληρώσει το μοτέλ

και έβαλε τα ρέστα στην τσέπη του

Ούτε τα ρέστα από τα δικά της χρήματα δεν πήρε πίσω

Έφυγε με τα πόδια κι ακόμη τον αγαπά, αλίμονο..

" Τραγούδι του θέρους "

" Τραγούδι του θέρους "

Τραγούδα τζίτζικα μου να χαρείς

ακούραστος ρεμπέτης επί γης

εσύ ξέρεις να ζεις το καλοκαίρι

να πίνεις νέκταρ, να γλεντάς

τους φίλους όλους να κερνάς

κι ας φέρει ο χειμώνας, ό τι φέρει

Τραγούδα τζίτζικα μου τα παλιά

και σκέπασε όλα τ`άλλα τα πουλιά

αμέριμνα στου κόσμου το νυχτέρι

διάταξε τραγούδια να σου πουν

να λένε μέχρι να ξημερωθούν

κι απάνω να χαζογελά, τ`αστέρι

Τραγούδα τζίτζικα μου ως το πρωί

την θέλεις και σε θέλει η ζωή

πες κάτι για του έρωτα τα μέρη

εκεί όπου το πάθος δεν περνά

εκεί όπου κανένας δεν γερνά

και έχει όλο το χρόνο, καλοκαίρι..

προς αποδέκτες "

"προς αποδέκτες "

Ίσως έχουμε ζήσει πέραν του κανονικού και τώρα, που κι εσείς μεγαλώσατε,

έχουμε γίνει φορτικοί, όλο ελαττώματα..

Έχετε δίκιο, ο χρόνος κάνει τις φούρλες του και το "εκεί που είσαι ήμουνα",

σύντομα δίνει την θέση του στο "εδώ που είμαι θα`ρθεις", μάταια..

Αρκετά εκθέσαμε την ζωή μας, την κουράσαμε και πια δεν μας ακούει..

Μεγαλώσατε κι εσείς, δεν μας αντέχετε, όλα σας φταίνε..

Έχετε τα δικά σας προβλήματα, τις δικές σας έννοιες και σκοτούρες,

που να χωρέσουν και οι δικές μας μέσα, αδύνατον..

Κάποτε, σας πηγαίναμε στο Λούνα παρκ και σας ζαλίζαμε στην "Μπαλαρίνα",

τώρα σας ζαλίζουμε με διάφορες "παραξενιές" και έχετε δίκιο..

Ίσως να μη το καταλαβαίνουμε, μάλλον δεν το καταλαβαίνουμε, μα συμβαίνει..

Κάποτε, θα πάρετε την δική μας θέση και θα ζαλίζετε το δικό σας παιδί,

που κι αυτό θα διαμαρτύρεται μάταια..

Όχι, μη φιλοδοξείτε πως θα γίνετε καλύτεροι, ο χρόνος μπερδεύεται,

αμβλύνεται ή οξύνεται, ανάλογα και καταλήγει στο "μια από τα ίδια"..

Άτιμο πράμα ο χρόνος, φέρνει ό τι μπορείς να φανταστείς, που και ο ίδιος

δε θα μπορούσε να φανταστεί, αν ήταν προσωπικότητα..

Κι όταν ο γονιός νιώσει πως εκπλήρωσε τον προορισμό του,

όταν νιώσει πως είναι βάρος, θέλει να φύγει, οπουδήποτε, μόνο να φύγει..

" ακόνι απ`το μπαλκόνι "

" ακόνι απ`το μπαλκόνι "

Εσύ, παλιοκαιρίσιο μυαλό,

που σέρνεις απ`το χέρι αυτό τ`αγόρι, το παιδί σου

και του μιλάς ακατάπαυστα, ακατάληπτα, δεν το βλέπεις ;;

Ανήμπορο να σε αντιμετωπίσει, "από καταβολής γέννας",

κουρνιάζει πλάι σου φοβισμένο και ζητά προστασία,

άλλοτε δε, σε κοιτά σιωπηλό, σα να ρωτά,

"τι δεν έκανα πάλι σωστά, πατέρα" ;;

Πάει πια, είναι αργά για εσένα να διορθώσεις το κακό..

Ο ευνουχισμός οποιασδήποτε μορφής, δεν διορθώνεται,

π ο τ έ .-

" Θέλω να σ`αλησμονήσω "

Φωτογραφία : Vassiliki Yian

" Θέλω να σ`αλησμονήσω "

 

Τον ήθελε πάρα πολύ και απ`ότι κατάλαβε κι αυτός το ίδιο

Ο ανασταλτικός παράγων ήταν πως ανήκαν στον ίδιο κύκλο

Μικρή η πόλη, επαρχιακή και τα μυαλά ακόμα κολλημένα

Αυτό και μόνο ήταν αρκετό, για ν`αναστείλει τις "υπερβολές"

Οι άνθρωποι, σε κάποιες ηλικίες δεν αλλάζουν εύκολα

Έτσι κι αυτή, έκανε ένα βήμα μπρος και πέντε πίσω

Πως θα τον χειριζόταν ;; Κι αν άνοιγε το στόμα του αφηγούμενος

σκηνές από τις ιδιαίτερες στιγμές τους ;; Αν το ένα, αν το άλλο,

πήρε την σκέψη της από πάνω του και σιγά σιγά επέστρεψε

στην ενδιαφέρουσα ανία της μοναξιάς.. "Θα τον λησμονούσε"

Αυτός την κυνήγησε κανά μήνα περίπου, μετά έκοψε μαχαίρι

"Δεν υπήρχε νόημα", όπως εκμυστηρεύθηκε σε κοινή τους φίλη..