Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

" Δ ι κ α ι ο σ ύ ν η "

Φωτογραφία : Tzibres Ioannis
" Δ ι κ α ι ο σ ύ ν η "

Να παίξουμε ;
Ναι, να παίξουμε..
Όταν θα κάνω ένα βήμα, θα υποχωρείς..
Έγινε.. κι όταν έρθει η σειρά μου ;
Πάλι θα υποχωρείς, χωρίς υποχώρηση δεν γίνεται..
Καλά, "τ μ μά, τ σ μά" ;
Ασφαλώς !
Κάνε παιχνίδι..

********

" Φ ύ κ ι α "

" Φ ύ κ ι α "

Ρίξε κάτι επάνω σου
βγάλε αυτά τα φύκια
της θάλασσας ο έρωτας
γλυκαίνει μ`αρμυρίκια

Μα τώρα πέταξ`τα κι αυτά
έλα να σε σκεπάσω
αλμύρα απ`τον ιδρώτα μου
να πιεις να σε χορτάσω

η θάλασσά μας φούσκωσε
φοβάμαι μη σε χάσω

Φοβάμαι μη σε χάσω

μέσα της και χαθώ..

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

« τρίτη ρυτίδα »

« τρίτη ρυτίδα »

Τυχαία σε συνάντησα στον δρόμο
μα τρόμαξα πια, να μη σε γνωρίσω
και κάκιωσα μπροστά σε ένα νόμο
που φθίνει όσα παίρνει πάντα πίσω

Αμήχανα τότ`έστριψα την βέρα
και ντράπηκα, αν θέλεις πες το κι έτσι
να μη σου πω ούτε μια καλημέρα
γιατ`ήρθα στην δική σου ίσως θέση

Κλεφτά με πήρες μάτι και το είδα
στο πρόσωπο ακούμπησα το χέρι
και άγγιξα την τρίτη μου ρυτίδα
του χρόνου λαξεμένο το χαμπέρι

Σε κοίταξα στα ίσια μες τα μάτια
δεν άντεχα να μη σε χαιρετήσω
μα πρόσεξα πως τρέμανε δυο δάκρυα

φοβήθηκες, μη και σ`αναγνωρίσω..


" Χίλια καλά "

" Χίλια καλά "

Χίλια καλά κι ένα κακό, το δεύτερο μετράει
σε πιάνει το παράπονο, μα πίσω δεν γυρνάς
ο κόσμος άτεγκτος κριτής, που χάρες δεν γροικάει
κι εσύ την καταδίκη σου, προσμένεις και γερνάς

Χίλια καλά κι ένα στραβό, αυτό τα μάτια βγάζει
σε στήνουν στο εδώλιο και σε κατηγορούν
μα, αν τους δεις καλύτερα -μια ηθική που μπάζει-
με τα κεφάλια χαμηλά, ψευτοσυνωμοτούν

Χίλια καλά κι αν γλίστρησες απ`την πεπατημένη
τα πρώτα, όλοι τα ξεχνούν, αυτό πια είναι νόμος
και μην πεις πως ευθύνεται για όλα, η ειμαρμένη
δική σου είναι η ζωή, δικός σου και ο δρόμος

" Των ανθρώπων η σκληράδα, σπάει κόκαλα αράδα
αυτό μόνο να θυμάσαι, "ήσυχος" όταν κοιμάσαι "

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

« στο χρώμα το μαβί »

« στο χρώμα το μαβί »

Ολοκληρώσαμε τον κύκλο
το πέρασμα από την φωτιά
ήρθε η ώρα να σ`αφήσω
αλλού να φύγω κι έχε γεια

Πόσο πονά το δαχτυλίδι
όταν το βάζω στο ζερβί
ολοκληρώσαμε τον κύκλο
μέσα στο χρώμα το μαβί

Και μου στοιχίζει, δεν μιλάμε
εσύ αλλού κι εγώ εσύ
πόσο πονά το δαχτυλίδι
όταν η αγάπη είναι μισή

Ολοκληρώσαμε τον κύκλο
μα δεν ξεδίψασε το στόμα
το ξέρω πια, δεν σου ανήκω

ξεχειμωνιάζω σ`άλλο σώμα..