« έ τ ο ι μ η »

« έ τ ο ι μ η »

[με θέλεις έτοιμη στις αστραπές, να τις ιππεύσω]

Είναι που ξέρει το μυαλό να κάνει ζαβολιές

να νοιώθει πάλι ότι ζει, να ζωντανεύει

να γυμνώνει και να γυμνώνεται

μα, αν δεν εφεύρισκε τρόπους επιβίωσης,

προς τι η ύπαρξη του ;

Πεθαίνει το ενδιαφέρον, όταν δεν υπάρχει γοητεία

κι αυτή βρίσκεται στου νου το αχόρταγο

στην τέχνη του να «διαβάζει» τα ένστικτα

[μόλις έπεσε ένας κεραυνός.. μόλις..

όταν πλαγιάσεις και πριν «χαθείς»,

πάρε με στα ταξίδια σου και ξέχασε με]

Είμαι έτοιμη να καβαλήσω τον κεραυνό σου..

« Δ ί ψ α »

« Δ ί ψ α »

ζουμερό μου πορτοκάλι

στάξε μέσα μου

το χάλι μου

να ξεδιψάσω..

" Μεταίχμιο"

" Μεταίχμιο"

Στο μεταίχμιο του να θέλεις

και οι πολλοί, να μη σε θέλουν

κει ανάμεσα στο δείλι

και εν μέσω γηρατειών

Όταν πρυτανεύει η αλήθεια

και εσύ ζητάς βοήθεια

τότε σου φωνάζει, "δεύτε,

τελευταίον ασπασμόν"

Ασπασμοί, άραγε πόσοι ;

μα δε θα`ναι και καμπόσοι ;

το μυαλό αναμοχλεύει

αναμνήσεις των ετών

Των ετών που`χουν περάσει

και μαζί τους και η βράση

επομένως απομένει

μοναχά ένα "δι ευχών"

" Ι ν τ ε ρ ν ε τ "

" Ι ν τ ε ρ ν ε τ "

Τα πάντα μια εφαρμογή, τα πάντα ένα πλήκτρο

οι ευγένειες με "γλυκόλογα" γεμίζουν τις καρδιές

άλλες φουσκώνουνε δειλά, άλλες κρατάνε σκήπτρο

και κάποιες επιμένουνε, να "βγάλουν" τις βραδιές

Οι σχέσεις οι αληθινές, βρίσκονται κάπου πέρα

και μένουνε αλώβητες στο πέρασμα του χρόνου

το ίντερνετ κατάντησε παγκόσμια "φοβέρα"

αλλά κακά τα ψέματα, είν`συντροφιά του μόνου

Τα πάντα μια εφαρμογή, δάχτυλ`αλλάζουν ρότα

κι αν δεν χορτάσει ο οφθαλμός, υπάρχει το ντιλίτ

αναρωτιέσαι, "χάθηκε η φιλία, όπως πρώτα" ;

ή μήπως την ψεκάσανε κι αυτή, με κανά φλιτ ;

"Οι σχέσεις οι αληθινές, υπάρχουν και θα υπάρχουν

σε πείσμα του τεχνόκοσμου, σε πείσμα των καιρών

και όσο κάποιοι τις φθονούν, τόσο αυτές θα λάμπουν

απλά, είναι προνόμιο, μόνο των τυχερών"..