Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

« Δ ί ψ α »


« Δ ί ψ α »

ζουμερό μου πορτοκάλι
στάξε μέσα μου
το χάλι μου

να ξεδιψάσω..

« Α ν ά μ ν η σ η »


« Α ν ά μ ν η σ η »

πέταξε το κόκκινο φουστάνι
σαν τρελή στα πέτρινα σκαλιά
άνεμος φυσούσε να ξεκάνει
άγρια τα φύλλα απ`τα κλαδιά

κι όταν είδε αφόρητη την γύμνια
μέσα στον καθρέφτη των ετών
της ψυχής ξερίζωσε τ`αγρίμια
ζήτημα γι αυτή, λίγων λεπτών

άδικα μη ψάχνεις την μορφή του
- ψέλλισε ένα κάδρο στην γωνία -
σ`εσένα έμειν`η ηχώ απ`την φωνή του

σ`εμένα έμεινε αυτή η φωτογραφία..


Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

« λ ο υ λ ο ύ δ ι »

« λ ο υ λ ο ύ δ ι »

πάρε με με βία
πάρε με με μαστοριά
βγήκες από μέσα μου
λουλούδι
τ`αγκάθια είναι
για να θυμάσαι την ώρα

που με πόνεσες ..


« Σε γελάσανε »


« Σε γελάσανε »

δεν είναι γιορτή..

σε γελάσανε !
και τα λαμπιόνια
κι η λουκουμόσκονη
και το ακορντεόν
όλα ψεύτικα

ένας χαβαλές καλοστημένος

κι εσύ χαζογελάς
νομίζεις πως είναι γιορτή
και τρέμεις μη σου κλέψουν τον ήχο

φίλησε τον
χάιδεψε τον
είναι δικός σου !

δεν μπορεί κανείς να τον αγγίξει

κλείσε τα μάτια
και γιόρτασε ξανά
μαζί του

σόλο γιορτή

καημένη..


« β ο υ ν τ ο ύ »

« β ο υ ν τ ο ύ »

Θα πάρω κόκαλα αγριμιού, καρφίτσες και μια κούκλα
λίγες κλωστές πολύχρωμες τα ξόρκια μου να δέσω
εσένανε που λάτρεψα και μου `φυγες εχτές
με μάγια θα σ`εκδικηθώ και θα σε εκτελέσω

Ύστερα, σ`έναν ειδικό, που είν`άσσος στο βελόνι
και κάτω δύο πιθαμές, μ`ακρίβεια αετού
στο στήθος μου το αριστερό, εκεί θε ν`αποθέσω
το όνομα που αγάπησα, να το`χω πασπαρτού

Τέλος θα κάτσω εδωνά και ποιήματα θα γράφω
σαν από`κείνα τα παλιά, που σου`στελνα τις νύχτες
και την συνωμοσία μας μόνη θα υπογράφω

με κάτι ρολογιού παλιού άχρηστους λεπτοδείκτες ..


« α δ υ ν α μ ί ε ς »

« α δ υ ν α μ ί ε ς »

όλο έπαιρνε φαντάρους, έτσι λέγαν στην αλάνα
μια συνήθεια που μεθάει και την βέρα κωλοτσέπη
σαν αρρώστια στο κορμί του κι ας παντρεύτηκε την 'Αννα
όταν πάθος σιγοκαίει, γεύεται ό τι δεν του πρέπει

αχ αχ Άννα, αχ αχ Άννα
πέτυχες στον άντρα διάνα

έτσι λέγαν στην αλάνα και το ξέρανε κι οι πέτρες
πως γουστάρει να τον έχουν τα φαντάρια στα κλεφτά
κι ας παντρεύτηκε την 'Αννα, οι δικές του οι φαρέτρες
θέλαν πάντα να γεμίζουν από χάδια μουλωχτά

αχ αχ Άννα, αχ αχ Άννα
πέτυχες στον άντρα διάνα

και το ξέρανε κι οι πέτρες, που τον ψάχναν στο σημάδι
τυλιγμένο στο σκοτάδι, για να κρύψει την ντροπή
οι δικές του οι φαρέτρες λερωμένες κάθε βράδυ
άμμο, χώμα και ασβέστη, απ`τ`απέναντι γιαπί

αχ αχ Άννα, αχ αχ Άννα
πάει, στέρεψε η βάνα..


by Alessandro Diddi

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

« π λ ά ν η »

« π λ ά ν η »

δεν θ`αργήσει η μέρα να σε μάθουν
του έλεγαν
κι αυτός ζωγράφιζε μόνο αστέρια

ώσπου ένα φεγγάρι τον ξεγέλασε
και βρέθηκε να κρέμεται από τα χείλη του

έτσι τον βρήκαν να αιωρείται
εκεί ψηλά στην οροφή

να προσπαθεί να ξεκρεμάσει το φεγγάρι..


« κατά τα ειωθότα »

Φωτογραφία : by John Vellis
« κατά τα ειωθότα »

επίμονα θα γαντζωθώ
σαν σκυλάκι στον βράχο σου
έτσι θα κάμψω τις αντιστάσεις
και θα τραφώ από την μήτρα σου

ύστερα, αν δεν βρεθεί
βέβηλο χέρι να με κόψει

θα μαραθώ, κατά τα ειωθότα..


« one night stand »



« one night stand »

έχει ζωστεί η μοναξιά με υπομονή
με μία σύγκλιση δικών της παραγόντων
αποτινάζει κάθε τι που την πονεί
προγραμματίζει πλεύση νέων οριζόντων

ρίχνει τα δίχτυα η μοναξιά όπου μπορεί
όπου ξεφτάνε τα μπαλώνει με φουρκέτες
δεν την πειράζουν τα κουρέλια που φορεί
γιατί απλά τα`χει βαφτίσει τουαλέτες

η μοναξιά δεν έχει "δήθεν" διαβατήριο
την συναντάς να ταξιδεύει πάντα μόνη
κι αν ίσως ψάχνει ένα θύμα εξιλαστήριο
είναι μια άλλη μοναξιά, σ`άλλο βαγόνι

δεν έχει βλέμμα η μοναξιά, το`χει χαμένο
στέλνει μηνύματα από ένα κινητό
σήματα morse με ένα χέρι απελπισμένο
ύστατο sos σε κάποιου άλλου τον καημό

..έτσι μονάχο σε κατάφερα ένα βράδυ
σε πόθου ίλιγγο μαζί να κυλιστούμε
το πήρα πάνω μου το ρίσκο σαν σημάδι

μια και δεν πρόκειται ποτέ να γνωριστούμε..


Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

« Γιορτινές Αλήθειες »

« Γιορτινές Αλήθειες »

Κι όμως, ασυναίσθητα προσβλέπουμε σε μια ημιθανή χαρά
για τις επικείμενες ημέρες και χαζεύουμε την ζωή μας
μέσα από λαμπιόνια, που εκλιπαρούν για λίγη προσοχή
μέσα από στολισμένες πλατείες, με την ευγενική χορηγία των Δήμων
μέσα - έξω από βιτρίνες, τίγκα στο λαμέ και την αποκοτιά
μια και όλοι καραδοκούμε τις εκπτώσεις, όχι τίποτ`άλλο,
αλλά για να πέσουμε πάλι θύματα μπαγαποντιάς, με τιμές μαστορεμένες
κι ας τις βγάζαμε φωτογραφίες με τα κινητά μας πριν και μετά,
υποσχόμενες, κάτι σαν το πριν και μετά, των ινστιτούτων αδυνατίσματος

Άνθραξ ο θησαυρός

Πάμε πάλι από την αρχή, να παίξουμε με ζάρια πειραγμένα
να παίξουμε χαρτοπόλεμο σκισμένων από νεύρα λογαριασμών
να παίξουμε, το κέρατο μου μέσα, με μια κουρελιασμένη υπόληψη
να φτύνουμε κάθε λεπτό τον κόρφο μας γι αυτά που συμβαίνουν
θιασώτες αληθινών σεναρίων, που θα εξακολουθήσουν
να γράφονται με απανθρωπιά, λες και δεν τα ξέραμε από πάντα
κι εκείνες οι πανούργες τηλεοράσεις, να "βγάζουν λεφτά"
με ασημαντότητες, που μας τις επιβάλλουν άλλες, σε ρόλο παρουσιαστή

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω

Και μοναξιές θλιμμένες, περιφερόμενες δίπλα μας ή μακριά μας
να καταθέτουν την παρέα τους προ των πυλών και εντός αυτών
- ας όψεται η τεχνολογία - εκλιπαρώντας λίγα ψίχουλα παρέας εικονικής
και άλλες, που το πηγαίνουν πιο πέρα, σε ανταλλαγή ερωτικών πληροφοριών
σε ξέσπασμα τυφλών ηδονών, σε βουβό δειγματισμό διαστροφών
μια και το μυαλό του ανθρώπου, είναι ασύλληπτος "πυροτεχνουργός"

Ναι, μοναξιές ίσως με περηφάνια, που υποφέρουν από παντός είδους στέρηση
και γράφουν ώρες ατέλειωτες, σε μακροσκελή μηνύματα, αλήθειες ή ψέματα
για την ζωή τους, φτηνά σενάρια, που σπαρταρούν και κράζουν


Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν


Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

« δεν θα το πιστέψεις »

« δεν θα το πιστέψεις »

χόρευε για μένα, δεν θα το πιστέψεις
όλη τη νύχτα χόρευε για πάρτη μου

άπλωνε τα χέρια σαν φτερούγες
να μ`αγγίξει νοερά, να με σηκώσει

και μετά χανόταν στα δικά του τα βαθιά
πασχίζοντας, τις μοίρες μας να ενώσει

δεν θα το πιστέψεις, όλη νύχτα για μένα χόρευε
σαν Αετός, το ράμφος στο κορμί μου να ριζώσει

ή σαν Σκορπιός, που διεκδικούσε το γραμμένο
πιστός Σκορπιός, που πάντα αγάπαγα κρυφά
και που στον θάνατο, ορκίστηκα δικιά του

κι αν θες, πια το πιστεύεις
μόνο για μένα χόρευε
ολόκληρη τη νύχτα

κι ένα κλαρίνο, να θρηνεί

το πως δεν θα με είχε..


Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

« κ ά σ τ α ν α »

« κ ά σ τ α ν α »

πουλάω κάστανα
από τα λίγα της ψυχής τα μετρημένα
πέρασαν χρόνια βιαστικά και λυπημένα
που δεν κατάλαβαν πως έφυγαν κι αυτά

πουλάω κάστανα
τα έχω όλα, ένα ένα διαλεγμένα
κάποια από ώρες στην φωτιά παραδομένα
να πάρουν χρώμα, τα κοιτάζω στα κλεφτά

πουλάω κάστανα
έχω στηθεί μέσα στους δρόμους και στ`αγιάζι
αν και παγώνω, σας το λέω δεν με νοιάζει
λίγα τα λόγια, ζυγισμένα και κοφτά

πουλάω κάστανα
μπας και προλάβω να ταΐσω τον κοσμάκη
τα βγάζω όλα, με αγάπη και μεράκι

απ`την καρδιά μου, σαν τα βάσανα, καυτά..


Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

« Σατανικόν Προαίσθημα »

« Σατανικόν Προαίσθημα »
( Γκραν Γκινιόλ )

στόλισε το δεντράκι της νωρίτερα δυο μήνες
έτσι, να διώξει της καρδιάς όλο εκείνο το αχ
και στα κλαδιά του κρέμασε μονάχα σερπαντίνες
να κάνει και Απόκριες, θαρρώ, μα τον Αλλάχ

πλησίαζαν κι οι εκλογές, την πλεύρισαν καμπόσοι
την ψήφο της γυρέψανε, λευκή σαν περιστέρι
όμως αυτή αυθάδικα δίχως να μετανοιώσει
τους έδειχνε τα σκέλια της με το ζερβί το χέρι

η γειτονιά μουρμούριζε πως είναι τρελαμένη
γιατί σ`όλους διέδιδε πως θα`χει μαγειρίτσα
ανήμερα των εκλογών, μ`άντερα, αυγοκομμένη
και Πάσχα θα`κανε μαζί ; πως το`βλεπε η θείτσα ;

την άλλη μέρα το πρωί, 7 ήταν του Νοέμβρη
την βρήκαν στο κρεβάτι της με άσπρο νυχτικό
έμοιαζε πως κοιμότανε, μα ήταν πεθαμένη
μόνη μέσ`το σπιτάκι της σαν το αφεντικό

στο βάθος αναβόσβηναν κάτι γκρενά φωτάκια
κι οι σερπαντίνες μάλωναν ποια πρώτα θα αρέσει
ένα τραπέζι ολόγιομο, καλούδια και πιατάκια
για κάποιο γεύμα ξαφνικά που κόπηκε στη μέση..


06-11-2010


« Ά ν ν α »

« Ά ν ν α »

'Αννα, πόσες βροχές έταξα στα φιλιά σου
υγρές νωπές βροχές, σαν τ`άγιο άγγιγμα σου
στο πρόσωπο μου το χλωμό, να αναστήσεις
και μ`ένα απρόσμενο φιλί, να με μεθύσεις

'Αννα, τα βελουδένια χείλη σου αγγίζω
και τ`ακριβά σου μυστικά, τυφλά τα ψηλαφίζω
σαν σε θωρώ ο δύστυχος μέσ`τη φωτογραφία
το μόνο μου δικαίωμα, στην εμορφιά τη θεία

κι αναριγώ κι αναριγώ σαν σκέφτομαι και πάλι
πως θα με βγάλει η καρδιά σ`ονείρου ακρογιάλι
για να σε βρω μόνη εκεί και να σου ψιθυρίσω

πως θέλω τα ματάκια σου, να ακριβοφιλήσω..

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

« στην διάβαση »

« στην διάβαση »

ζήλεψα το λαίμαργο το άγγιγμα
όταν την κοίταζε στη διάβαση
που πέρναγε με βιάση
έγραφε αναίδεια !
"εγώ είμαι που ερωτεύομαι"
και παίξτε όλα τα πουρά "θανάση"

μπουμπούκιασα !
-έτσι λένε το μούδιασμα-
να θέλω ντε κι εγώ
να προκαλέσω ένα βλέμμα
θα σκάσω απ` το κακό μου
γιατί δεν μπορώ
σ`αυτό το ύστατο θέλω μου
να κάνω ούτε νεύμα

και κάτι μάτια υγρά
μα τον Αλλάχ
φιλήδονα
να τα κοιτάζω
και να θέλω να τα βγάλω με μανία

μα πάνε
αφού μέτρησαν το λυγερό κορμί
χάθηκαν μέσ` το πλήθος
πα στη διάβαση

κι εσύ σαπίζεις μ`άλλους τρεις

στα καφενεία..


« Εξομολόγηση σε μια Αχιβάδα »

« Εξομολόγηση σε μια Αχιβάδα »

τι να πω, ότι σ`ερωτεύτηκα ;
ότι πέρασα όλη μου την ζωή να σε ψάχνω ;

ότι έχανα το φως μου ώρες ατέλειωτες
να μετρώ τις πτυχές του κορμιού σου ;

ότι περίμενα πότε θα με σφίξεις
στην αγκαλιά σου ;

ότι σ`έγλειφα και πάθαινα απ`τη νοστιμιά ;

τι χείλια, τι σώμα μπουζένιο..

κι όταν σε ρουφούσα
πνιγμένη στο λεμόνι
τι θεσπέσια ηδονή
στον λάρυγγα !

μα ό τι κι αν πω, θα πάει στράφι

γιατί αγάπησα

ένα μαλάκιο..


« κ ρ υ φ τ ό »

« κ ρ υ φ τ ό »

έλα να παίξουμε κρυφτό
κι αφού ξεμείναμε τα δυο
άσε με`μένα στην αρχή
να τα φυλάξω
κλείνω τα μάτια στο λεπτό
με το απρόοπτο γλεντώ
γελώ τον χρόνο
πριν να βγω για να σε ψάξω

θέλω να ξέρω από πριν
αν τους κανόνες φερ`ειπείν
στου παιχνιδιού μας το λαβείν
θα τους τηρήσεις
μα δεν το ψάχνω και πολύ
μετρώ, σου δίνω αναβολή
μια και μου λες
λόγο αντρίκιο θα κρατήσεις

ξέρεις να παίζεις το κρυφτό
γιατί πιστεύεις στο γραφτό
κι είναι σε λίγο η σειρά σου
να με ψάξεις
κι αν δεν μπορέσεις να με βρεις
για να`μαστε ειλικρινείς
ρωτώ στα ίσια

θα αντέξεις να με χάσεις ;


« Μεράκι Πελαγίσιο »


« Μεράκι Πελαγίσιο »

... λαιμαργία και Θεία Δίκη ...

από παιδί με φώναζαν "χοντρή" οι συμμαθητές μου
όμως σας λέω δίαιτα δεν έκανα ποτές μου
κάποτε αδυνάτισα να βρω σινιέ γαμπρό
μα η μοίρα μου με έριξε νυφούλα σε χωριό

εκεί χωρίς λόγια πολλά και περιττές ζαλάδες
συναγωνιζομαν που λες όλες τις αγελάδες
ο άντρας μου αφού πέρασε την πρώτη την λαχτάρα
το πήρε πια απόφαση πως του `λαχε "μοσχάρα"

ήτανε μπάνικο παιδί στα νιάτα του κι ωραίο
μα όλοι υποκύπτουνε κάποτε στο μοιραίο
έτσι κι αυτός υπέκυψε σε μια γερή προικούλα
και όταν με αντίκριζε μου φόραγε κουκούλα

τα χρόνια πέρασαν ταχιά και το τρελό ειδύλλιο
μα όσο μπαίναν τα κιλά σκαφτόμουν τον "δακτύλιο"
ο τύπος με αποθάρρυνε λεφτά να μη ξοδέψει
με είχε μόνο στην δουλειά, όσο μπορεί ν΄ αρμέξει

ο πόνος της απόρριψης φέρνει τρανό νταλκά
το ζάχαρο κατέβαινε και δώστου τα γλυκά
ποτέ μου δεν εγνώρισα δίαιτα τι σημαίνει
και παστουρμά χλαπάκιαζα μαζί με το τσιμένι

κι όταν σε μπαρ με έβγαζε έπινα ον δι ροξ
αλλά μετά κατέβαζα για να στανιάρω ροξ
ώσπου μια μέρα έσκασα απ`το πολύ φαί
κι οι φίλοι μου με βρήκανε τέζα και καταή

γιατί, πριν κάνω διάβημα να φύγω απ`την "μάντρα"

κάθισα και καλόφαγα τον ίδιο μου τον άντρα..

« είναι αργά »

« είναι αργά »

στην Άνω Πόλη έκαψα τα εφηβικά μου χρόνια
γυρνώντας μ`έναν έρωτα όλες τις γειτονιές
θυμάμαι που ξεχείλιζαν γαζίες τα μπαλκόνια
και τα πετροχελίδονα σχεδίαζαν φωλιές

σήμερα απ`το μπαλκόνι μου την βλέπω χιονισμένη
γονάτισε η ανάμνηση, μεγάλωσα κι εγώ
ρυτίδες είν`τα χρόνια μου και η καρδιά καμμένη
κι είναι το χρώμα του χιονιού σαν μαύρο ανοιχτό

τα βήματα μου τρέμουνε στο "αργά" να σε ξανάβρω
ίσως με κούρασε η ζωή, μα η καρδιά ζητά
ένα καράβι των ευχών, που σκόνταψε σε κάβο
και σαν σκυλί αδέσποτο κλαίει και αλυχτά

κι εγώ μετρώ Χριστούγεννα να ξαναρθούν σε μένα
να καβαλήσω τ`όνειρο σαν τρελαμένο άτι
κι εσύ ψάχνεις στις ρίμες μου κάτω απ`τα καμμένα
να ξαναζήσεις τ`όνειρο -το όνειρο που ακύρωσες-

σαν μια οφθαλμαπάτη..


Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

« Καυτή Ηδονή »

« Καυτή Ηδονή »

απόψε είπε να το βάλει δοκιμαστικά
μόνο από πίσω
είχε πρόβλημα σοβαρό αν θα το άντεχε
αλλά είπε να προσπαθήσει
κι ας πονέσει

κάθισε στο σκαμπό της τουαλέτας της
νωχελικά
ξεκούμπωσε την σατέν λιζέζ και την άφησε
να πέσει μαλακά στους ώμους

ένοιωσε την κάψα του βαθειά
στα σπλάχνα της και παρέλυσε
τέτοια εμπειρία δεν περίμενε να ζήσει
απλά είπε να κάνει λίγη υπομονή

άρχισε να την ρουφάει πίσω χαμηλά
σα να ήθελε να τα πάρει όλα πάνω του
κι αυτή πονούσε, αλλά απολάμβανε
με πλέριες τάσεις μαζοχισμού

έγειρε πίσω το κεφάλι, έκλεισε τα μάτια
με ηδυπάθεια και αφέθηκε
αφέθηκε στην κάψα και την γλύκα του
στην απόλυτη ηδονή και την ίαση

λίγο μετά, έσφιξε στο χέρι το περιτύλιγμα
και διάβασε
"ΛΕΟΝΤΟΣ"
'Εμπλαστρο 4,8 mg

Παυσίπονο έμπλαστρο για οσφυαλγίες
και πόνους μυών, με έντονη θερμαντική

δράση, που διαρκεί για ώρες..


Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

" snow made "

" snow made "

πάλι τον βάλανε γκεστ σταρ μέσα σε μία κάρτα
δίπλα σε ένα έλατο, με μενταγιόν λαμπιόνι
κι αυτός γελούσε αμήχανα, μια και το χιόνι λιώνει
μα του`φτανε που έκανε κι άλλη χρονιά την γλάστρα

ένα κασκόλ πολύχρωμο του τύλιξαν στην μέση
σαν ζώνη που κατέκτησε ύστερα από καράτε
και έλιωνε και φώναζε με νοήματα "ελάτε"
μ`αντί να τον ακούσουνε του βάλανε και φέσι

ύστερα η κάρτα των ευχών ταξίδεψε κι εχάθη
σε άλλη πόλη βρέθηκε να φέρει τα χαμπέρια
"χρόνια πολλά", "καλή χρονιά", την πιάσαν τόσα χέρια
στο τέλος την πετάξανε μέσα σ`ένα καλάθι

εκεί βρήκε ανάπαυση, μα ήδη είχε λιώσει
μπορεί απ`την συγκίνηση, μπορεί από χαρά
ίσως γιατί είχε προορισμό κι αυτός, είχε τελειώσει

άλλοι τον είπαν άρχοντα και κάποιοι φουκαρά..


« Φ ύ σ η »

« Φ ύ σ η »

δείξε μου το πάθος σου
μα προσπέρασε με
σαν σε ακρωτήρι
στρίψε για Νοτιά
κέρνα με τον πόθο σου
στάξε, λέρωσε με
τα φιλιά σου κάρφωσε
πάνω μου, γητειά

παίρνω την εικόνα σου
μέσα στο μυαλό μου
το γυμνό το σώμα σου
θέλω και πονώ
άνοιξε τον δρόμο σου
πάνω στον δικό μου
μήπως και στο βήμα σου

πάλι μπερδευτώ..