« κ ά σ τ α ν α »
πουλάω κάστανα
από τα λίγα της
ψυχής τα μετρημένα
πέρασαν χρόνια
βιαστικά και λυπημένα
που δεν κατάλαβαν
πως έφυγαν κι αυτά
πουλάω κάστανα
τα έχω όλα, ένα ένα
διαλεγμένα
κάποια από ώρες στην
φωτιά παραδομένα
να πάρουν χρώμα, τα
κοιτάζω στα κλεφτά
πουλάω κάστανα
έχω στηθεί μέσα
στους δρόμους και στ`αγιάζι
αν και παγώνω, σας
το λέω δεν με νοιάζει
λίγα τα λόγια,
ζυγισμένα και κοφτά
πουλάω κάστανα
μπας και προλάβω να
ταΐσω τον κοσμάκη
τα βγάζω όλα, με
αγάπη και μεράκι
απ`την καρδιά μου,
σαν τα βάσανα, καυτά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου