Γλυκέ μου
Ιούδα σ`εκτιμώ, το λέω απ`την ψυχή μου
κι αν
βλάσφημη θεωρηθώ, σηκώνει το πετσί μου
αν μη τι
άλλο καθαρός, κύριος για την ακρίβεια
δεν ήταν δα
και κολλητός, κάλλιο τριάντα αργύρια
Ούτ`είχες
την πολιτική για να μιλάς γι αγάπες
κοίταξες
εύκολο παρά και μ`ελαφρές τις πλάτες
είχε
ακριβαίνει ο σανός, στα ύψη πήγε ο κράσος
για σένα
ήταν ο Χριστός, μες το μανίκι ο άσσος
Αν πεις και
στην συνέχεια, κακώς που το μετάνιωσες
δεν έπρεπε
να κρεμαστείς, γιατί την πιάτσα χάλασες
αν ήταν να
κρεμιόντουσαν οι έχοντες συνειδήσεις
καθημερνά
θ`ακούγαμε για Ιούδες στις ειδήσεις
Βλέπεις
λοιπόν το είδος σου βγαίνει μεταλλαγμένο
προδίνει
για το κέφι του, τύψεων απαλλαγμένο
αφού για να
σου πω κι εγώ, πριν τρεις φορές λαλήσω
ψάχνω εντός
μου για να βρω, ποιον αύριο θα φιλήσω..
