" π ό
λ ε μ ο ς "
Δεν έχει
τέλος το κακό, ούτε αρχή το δάκρυ
και το
μαντάτο του φονιά, τρέχει απ`άκρη σ`άκρη
συμπόνια
και αισθήματα ο πόλεμος δεν έχει
κι αυτός
που τονε κυνηγούν, άλλο πια δεν αντέχει
Ντροπή θε
να`ναι η ζωή, σε τούτο τον πλανήτη
γιατί σαν
χάνονται παιδιά, σε δείχνουν με τον δείκτη
εσένα, που
δεν`μπόδισες να λάμψει η αλήθεια
μον`σκίζεις
τα ιμάτια, με ψέμα μες τα στήθια
Να δω μια
μέρα τι θα πεις και τι θα μολογήσεις
στην μάνα
που θρηνεί παιδί και ζει με αναμνήσεις
η φρίκη και
η συμφορά, κάποτε αλλάζουν ρότα
μα ό τι
χάλασε, ποτέ, δεν γίνεται όπως πρώτα..
