Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

« Μ ο τ έ λ »

« Μ ο τ έ λ »

κάθε μέρα μ`άλλη -
πω πω τι κραιπάλη
μαθημένος είμαι - μου`πες - να γυρνώ
και να έχω πάντα όρθιο το κεφάλι..
χρόνια τώρα, έτσι τη ζωή περνώ

νοιώθω αφασία -
μια περιουσία
στάνταρ έχω φάει σαν κρεμ καραμέλ
άλλωστε το χρήμα δεν έχει αξία -
πες πως το αγόρασα τούτο το μοτέλ

τάδε έφη
κι έσπρωξε μαλακά την 'Εφη
που κι αυτή τον άκουγε, ίσως με ανία..
το κλειδί, αόριστα, το ζητά και γνέφει
γιατί, παίρνοντάς το, παίρνει τα ηνία

έτσι ανεβαίνουν στο διακόσια έξι
κι οι καρδιές τους παίζουν πάντα χωριστά
μέχρι τα χαράματα, λίγο πριν να φέξει
σαν ο ήλιος βρίσκει τα κορμιά σμιχτά..

σε δυο μέρες μ`άλλη -
πω πω τι κραιπάλη
μα τι περιμένεις ; να μετανοήσω ;
το ζητούμενο μου
μια καινούργια αγκάλη
μια και κατά βάθος, τρέμω ν`αγαπήσω..




Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

« των ημερών »

βγήκα πρωί για να μιλήσω με τον κόσμο
μέρα που ήταν γιορτινή και τον ρωτούσα
που έχει κρύψει την ψυχή του την απούσα
κάποιος μου είπε, σε μια γλάστρα με τον δυόσμο

από τα ουράνια, στέλνει μήνυμα ο Σωτήρης
''τριπλό τόλουπ κάνω μάνα μου για σένα''
μπράβο λεβέντη μου, έχω γιο κι εγώ στα ξένα
που του`χω μάθει να μην είναι κακομοίρης

να κι οι επίσημοι στην ξύλινη εξέδρα
Θεέ μου στραβώθηκα απ`τα παράσημα τους
όλοι αγέλαστοι - αυτή είναι η ομορφιά τους -
η σοβαρότητα, μη πέσουν σε ''ενέδρα''

πω πω, σε λίγο θα αρχίσει η δεξίωση
μ`έχουν καλέσει εις το ''δημοσία δαπάνη'' γεύμα
μπα δεν θα πάω, μη με βρει κανένα ρεύμα
δεν τους γνωρίζω, ούτε έχω καμιά (α)ξίωση

καλέ εσείς, εμείς δεν έχουμε να φάμε
και η βροχή που ρίχνει Εκείνος απ`τα ουράνια
ίσως μας βγάλει απ`την μονότονη αφάνεια
κι αν επιζήσουμε, ποιος ξέρει που θα πάμε..



Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

" σ τ ά σ ε ι ς "

" σ τ ά σ ε ι ς "

ποια στάση ακόμα απομένει ;
όλες τις δοκίμασα μαζί σου
όλες, ναι, όλες
υπάρχει μόνο η στάση της αλήθειας
"το κοίταγμα βαθιά μέσα στα μάτια"
αυτή η ουράνια ένωση των ψυχών
έτσι, καθρεφτίσου μέσα μου !
και τότε θα διαβάσω αν μ`αγάπησες

έστω και για ένα δεύτερο της ζωής σου..

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

« Στήλη 'Αλατος »

« Στήλη 'Αλατος »
                  
πετρώσανε τα όνειρα
σαν έφαγε την σφαίρα
σταμάτησε το βλέμμα του
να ξεγελά η ζωή



κι αυτός που τον εσκότωσε
επήγε παραπέρα
και ξέρασε ανέλπιστα
μια κούφια προσευχή

κι έγινε στήλη άλατος
για να κοιτάει πίσω
μα έσκυψε στα χέρια του
και τα`δε καθαρά

"στο πρόσωπο το πρόσωπο
δε θέλει ν`αντικρίσω
μηδέ φωνή να μοιραστώ
όπου έκοψα μιλιά"

ζαμάν και φου
και στη φουφού
όλες οι Ερινύες
αν τύχει το εγχείρημα
το κάνω και ξανά

μου πάγωσαν τα αισθήματα
και πλέον σε θυσίες
προσφέρω το αντίδωρο
μόνο στο Σατανά. 

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

« σ υ σ τ ά σ ε ι ς »

«σ υ σ τ ά σ ε ι ς»

το χέρι που αγάπησα,
το χέρι που έκλεισα στο δικό μου,
το χέρι που έσφιξα,
το χέρι που φίλησα,

αυτό το λατρεμένο χέρι,
με χτύπησε.
όχι να με πονέσει

απλά να συστηθεί..

« α π ό φ α σ η »



« α π ό φ α σ η »

Ταύρος και ρόδια"
Καλλιτέχνης : Μαρούδα Κατερίνα

μ`έριξε κάτω ο μαύρος
και τώρα παίρνει θέση
να με καρφώσει

πόσο θέλω να πεθάνω
τιμημένα
από ταύρου κέρατα

κι όχι από τα δικά σου..


Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

« Χαλβαδ(ε)ιάσματα »

« Χαλβαδ(ε)ιάσματα »

καβουρντίζω με αλήθειες τον χαλβά μου
βάζω ζάχαρη όσο πρέπει στο σιρόπι
δέκα μύγδαλα για σένανε καρδιά μου
τα πετώ μεσ`της ψυχής το σορολόπι

σε φαντάζομαι σε έναστρη "λιακάδα"
και το είναι σπαρταρά σαν το χταπόδι
σου γεμίζω το ποτήρι με σουμάδα
το χαμόγελο σηκώθηκε στο πόδι

και κανείς δε ξέρει ποια η διαφορά μας
"το χρυσό" παίρνω για τέτοια επιλογή
κλείνουν μάτι στο μηδέν τα όνειρα μας
συνυπεύθυνα σε λάθος εκλογή

έχουν άραγε τα χρόνια σημασία ;
με ρωτώ και καβουρντίζω τον χαλβά
με κανέλα πασπαλίζω κάθε αξία
που βουτά μέσα στου θέλω το χαβά

έτσι μ`αρέσει, γιατί έτσι με βολεύει
όπως γουστάρω τα γυρνώ και τα μπαλώνω
ευτυχώς που ο χαλβάς δε θέλει αλεύρι

κι εγώ την γεύση σου κρατώ και αργολιώνω.