« Η τελευταία πράξη »

« Η τελευταία πράξη »

Σε ένα συμβολαιογραφείο, πρόσφατα ανακαινισμένο

παίχτηκε η τελευταία σκηνή του αποχωρισμού

Πολλές φορές, αποχωρίζεσαι κάποιον οριστικά

όχι απαραίτητα μέσα από την διαδικασία του θανάτου

αλλά από την αποποίηση συναισθημάτων

όποια κι αν είναι αυτά, όσο παλιά κι αν κρατούν

Δόθηκε λοιπόν ένα κλειδί και εν συνεχεία υπεγράφησαν

κάτι έγγραφα, από τους δύο συνδικαιούχους

Ένας παγοκόφτης επιμελώς πάντα στην θέση του

και ο πάγος ανέγγιχτος καθ`όλη την διάρκεια της πράξης

Η προσωποποίηση του,

"σε έχω απέναντι μου και δεν σε βλέπω"

σε πλήρη εφαρμογή..

Και αν ρωτούσες, τον ένα εκ των δύο συμβαλλομένων

να σου πει, ποια είναι τα συναισθήματα του,

θα σου απαντούσε, "ένα τίποτα", με πλήρη επίγνωση

του τι σημαίνει αυτό το "τίποτα"

Θα σου έλεγε ακόμα, πως οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν

γίνονται πιο σκληροί, λες και τεστάρουν το θυμοειδές των

γίνονται, "η άλλη πλευρά", όσο κι αν προέρχονται από την ίδια,

όσο κι αν μεγάλωσαν κάτω από την ίδια στέγη και φροντίδα

Και για να μην σε κουράζει, θα έκλεινε με ύφος στωικό

"Τους φίλους τους διαλέγουμε, τους συγγενείς μας όχι"