« ο Μοναχικός Κύριος »
Σ`ένα τραπεζάκι, πίνοντας
φραπέ με μπόλικη ζάχαρη
έκανε μοναχικό τεστ
αξιοπρέπειας, γλυκαίνοντας την ζωή του
με την καθιερωμένη
εβδομαδιαία έξοδο.
Ύστερα, βάλθηκε να παίζει
αμήχανα με την τσάκιση του παντελονιού
προσπαθώντας να την
ευθυγραμμίσει πάνω στο λιπόσαρκο σώμα
Πότε πότε έριχνε κλεφτές
ματιές έξω από τις μπαλκονόπορτες
του ρουφ γκάρντεν,
χαζεύοντας τον ουρανό που μπερδεύονταν
στις ταράτσες των οικοδομών,
πασχίζοντας να γίνει ένα με αυτές.
- Θέλετε να σας φέρω ένα
περιοδικό ;
διέκοψε ευγενικά τις σκέψεις
του, η σερβιτόρα
και ήταν τα μόνα λόγια που
αντάλλαξε εκείνο το απόγευμα
- Όχι ευχαριστώ, σε λίγο θα
αποχωρήσω
το είχε αποφασίσει, άλλωστε
δεν υπήρχε λόγος να μείνει άλλο..
Σχεδόν αμέσως έσκυψε, πήρε
και φόρεσε το σακάκι του
Προς στιγμήν νόμισα πως θα
φύγει, αλλά μάλλον κρύωσε,
έμπαζε βλέπετε ψυχρό αεράκι
και το γέρικο κορμί ξιπάστηκε.
Σε ελάχιστο χρόνο όμως,
άλλαξε γνώμη
σηκώθηκε λες και τον
κυνηγούσαν και κατευθύνθηκε στο ασανσέρ
άγνωστος ανάμεσα σε
αγνώστους
Έφυγε, πριν αρχίσουν να τον
λυπούνται..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου